Σε μια από τις αποστολές εκτός Αθηνών αλλά εντός Ελλάδος σε κάποια καλά τακτοποιημένη βιβλιοθήκη έτυχε να πάρω στα χέρια μου ένα βιβλίο με τον τίτλο: «Εκθεσις Συνοπτική Αριθμητικής, Αλγεβρας και Χρονολογία» που εκδόθηκε στη Βιέννη το 1798 στα ελληνικά από έναν κληρικό και συγγραφέα, τον Κοσμά Μπαλάνο. Δεν ανακάλυψα κάτι που δεν το ήξερε κανείς στην επικράτεια, ούτε κάποιον θησαυρό παιδαγωγικών τρόπων διδασκαλίας των Μαθηματικών της εποχής στα παιδιά περίπου του Γυμνασίου.
Το βιβλίο όμως παρουσιάζει, κατά τη γνώμη μου, ενδιαφέρον για μια σειρά από λόγους: 1. Για τη γλώσσα, δίνοντας μια ιδέα για το πόσο απέχει σε αρκετά σημεία από τη σημερινή ορολογία που είναι σε χρήση στα Μαθηματικά (η πρόσθεση αναφέρεται ως «σύναψη», «δείξις» η απόδειξη, «βάσανος» η δοκιμή μιας αριθμητικής πράξης. 2. Για το επίπεδο από όπου ξεκίνησαν οι προσπάθειες μέσα στην υπόδουλη ακόμη Ελλάδα για να αποκτούν τα παιδιά της εποχής γνώσεις στην αριθμητική σημερινού επιπέδου ύλης Δημοτικού και έως Δευτέρας Γυμνασίου. 3. Για την παιδαγωγική αντιμετώπιση του πώς πιστεύει ένας δάσκαλος ότι πρέπει να προσφέρονται οι γνώσεις στον τομέα αυτόν ανακατεμένες με τις διαμάχες της εποχής μεταξύ θρησκευομένων και διαφωτιστών.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
