Λίγοι άνθρωποι έχουν προσφέρει στην επιστήμη της Βιολογίας όσο ο Κάρολος Λινναίος (1707-1778), o σουηδός γιατρός και φυσιοδίφης που περιέγραψε χιλιάδες είδη ζώων και φυτών και επινόησε το σημερινό σύστημα ονοματοδοσίας νέων ειδών. Αφησε όμως και μια σημαντική εκκρεμότητα: μια μελέτη για τις διατροφικές προτιμήσεις των οικόσιτων ζώων, η οποία ολοκληρώθηκε μόλις τώρα με καθυστέρηση 275 ετών.

Ο Λινναίος και οι συνεργάτες του είχαν ταξιδέψει σε ολόκληρη τη Σουηδία αναζητώντας νέα είδη ζώων και φυτών. Σε κάποια από τα ταξίδια τους, ρωτούσαν τους αγρότες ποια βοσκή θεωρούσαν καλύτερη για τα κοπάδια τους. Δεν περιορίστηκαν όμως στις ερωτήσεις αλλά προχώρησαν και σε πειράματα, συλλέγοντας 643 είδη φυτών τα οποία τάισαν σε γουρούνια, άλογα, αγελάδες, πρόβατα και κατσίκες.

Η μελέτη, με τίτλο «Pan Svecicus», δημοσιεύτηκε το 1749 και περιέγραφε 2.325 τέτοιες δοκιμές – κάποιοι μάλιστα τη θεωρούν την πρώτη μελέτη οικολογίας. Ομως, παρόλο που η διατριβή μεταφράστηκε στα γερμανικά και στα αγγλικά και ήταν ευρέως γνωστή μεταξύ των βοτανικών της εποχής στην Ευρώπη, τα αποτελέσματα του πειράματος δεν είχαν υποβληθεί σε στατιστική ανάλυση.

Την ολοκλήρωση της ιστορικής έρευνας ανέλαβε η ομάδα του Χέκεν Ράιντιν του Πανεπιστημίου της Ουψάλα, η οποία δημοσιεύει τα ευρήματα στο «Biological Journal of the Linnean Society», μια επιθεώρηση της Εταιρείας Λινναίου στο Λονδίνο.

Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι τα γουρούνια είναι τα πιο επιλεκτικά όσον αφορά τη διατροφή τους, αφού καταδέχθηκαν να φάνε μόνο το 32% των φυτών που κλήθηκαν να δοκιμάσουν. Ακολουθούν τα άλογα με 59%, οι αγελάδες με 66% και τα πρόβατα με 82%, ενώ τα κατσίκια ήταν τα πιο καλόφαγα με 85%. Ολα τα ζώα, σημειώνει η μελέτη, τείνουν να προτιμούν αγρωστώδη φυτά και όσπρια, τα οποία είναι και πιο θρεπτικά.

Οπως επισημαίνουν οι ερευνητές, η διατριβή «Pan Svecicus» είναι μια από τις πρώτες περιπτώσεις χρήσης του συστήματος «διωνυμικής ονοματολογίας» που είχε επινοήσει νωρίτερα ο Λινναίος. Στο σύστημα αυτό, το όνομα κάθε οργανισμού ξεκινά με το γένος (π.χ. Homo) και συνεχίζεται με το είδος (π.χ. Homo sapiens).

To συγκεκριμένο σύστημα έλυσε το πρόβλημα των πολλαπλών κοινών ονομασιών που προκαλούσαν σύγχυση και χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα στην ταξινομική. Μάλιστα η σορός του Λινναίου, η οποία είναι σήμερα ενταφιασμένη στον Καθεδρικό της Ουψάλα, είναι επίσημα ο «τύπος» ή δείγμα, με βάση τον οποίο ορίζεται το είδος Homo sapiens, όπως απαιτείται για όλα τα είδη σύμφωνα με τους κανόνες της ταξινομικής.