Παίζοντας με «φίλους» και «εχθρούς»

Oταν τον 17ο και τον 18ο αιώνα στη λύση εξισώσεων προέκυπταν ρίζες αρνητικών αριθμών, οι μαθηματικοί τις έκρυβαν κάτω από το χαλί. Αυτή η τετραγωνική ρίζα του -1 ήταν πονοκέφαλος πραγματικός, μέχρις αποδείξεως του εναντίου...

Ο Καρτέσιος (1595-1650), ένας άνθρωπος που προσπαθούσε να πατάει όσο γίνεται πιο στέρεα στη γη και υποστήριξε ότι ο άνθρωπος όφειλε, για να βρει την αλήθεια, να βασιστεί αποκλειστικά στις δυνάμεις του νου, θεωρούσε τους μιγαδικούς αριθμούς κάτι άχρηστο για τη μαθηματική επιστήμη της εποχής του. Γι’ αυτό κάπως βιαστικά τους αποκάλεσε υποτιμητικά και «φανταστικούς» αριθμούς με την έννοια ότι δεν μπορούν να χρησιμεύσουν σε κάτι στον πραγματικό κόσμο. Αυτό τους στοίχειωσε, παρ’ όλο που αποδείχθηκε ότι ήταν ακριβώς το αντίθετο.

Ποιος όμως, αν δεν ακολουθήσει θετικές επιστήμες στο πανεπιστήμιο, φεύγοντας ακόμη και από το Λύκειο είναι σε θέση να πει δυο λόγια για τη χρησιμότητα των φανταστικών και των μιγαδικών αριθμών; Και γενικότερα, τι παίρνουν οι μαθητές μας στις αποσκευές τους τελειώνοντας με ένα μάθημα;

Περιεχόμενο για συνδρομητές

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.