Απόστολος Παπαγεωργίου. Ο «σωτήρας» των… βιαστικών μωρών

Πριν από μερικές ημέρες, συγκεκριμένα στις 17 Νοεμβρίου, ήταν η Παγκόσμια Ημέρα Προωρότητας, μια ημέρα που έχει σημαδέψει τη ζωή εκατομμυρίων παιδιών και των γονιών τους, με δεδομένο ότι ένα στα δέκα μωρά παγκοσμίως γεννιέται πρόωρα – πριν δηλαδή από τις 37 εβδομάδες της κύησης -, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται για την υγεία και το μέλλον τους, ακόμη και κάποιες φορές για την ίδια την επιβίωσή τους. Στον αγώνα ενάντια στην προωρότητα, που ευτυχώς πλέον χάρη στην ιατρική και τεχνολογική πρόοδο έχει ολοένα και πιο συχνά αίσιο τέλος για τα «βιαστικά» μωρά, υπάρχουν επιστήμονες που εδώ και χρόνια οδηγούν την κούρσα των εξελίξεων βοηθώντας τους μικρούς μαχητές να γυρίσουν γεροί και δυνατοί στο σπίτι τους. Ενας τέτοιος μεγάλος μαχητής ενάντια στην προωρότητα είναι εδώ και 45 χρόνια ο καθηγητής Παιδιατρικής, Μαιευτικής και Γυναικολογίας στο Πανεπιστήμιο Μακ Γκιλ στο Μόντρεαλ του Καναδά και διευθυντής της Κλινικής Παιδιατρικής και Νεογνολογίας στο Εβραϊκό Γενικό Νοσοκομείο του Μόντρεαλ κ. Απόστολος Παπαγεωργίου. Ενας επιστήμονας που ξεκίνησε από τον Βόλο για να γίνει γνωστός στο πεδίο της περιγεννητικής ιατρικής παγκοσμίως, με αποτέλεσμα να έχει λάβει δεκάδες μεγάλα βραβεία και διακρίσεις. Η τελευταία μεγάλη διάκριση ήλθε πρόσφατα καθώς ο δρ Παπαγεωργίου έγινε τον Σεπτέμβριο αποδέκτης του βραβείου Erich Saling της Διεθνούς Ενωσης Περιγεννητικής Ιατρικής.

Η ενασχόληση με τις μέλλουσες μητέρες και τα μωρά τους ήταν… οικογενειακή υπόθεση για τον δρα Παπαγεωργίου, όπως αναφέρει ο ίδιος στο «Βήμα» – ο πατέρας του ήταν μαιευτήρας-γυναικολόγος, το ίδιο και ο αδελφός του. Ετσι, και εκείνος ολοκληρώνοντας το σχολείο στον Βόλο έφυγε για σπουδές στην Ιατρική στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης στο Παρίσι προτού μετακομίσει στον Καναδά για μεταπτυχιακές σπουδές και εκπαίδευση στην Παιδιατρική και τη Νεογνολογία στο Πανεπιστήμιο Μακ Γκιλ. «Στο τελευταίο έτος μου στη Σορβόννη επελέγην να έλθω για έναν χρόνο στο Μόντρεαλ στο πλαίσιο ενός προγράμματος ανταλλαγής φοιτητών μεταξύ Γαλλίας και Κεμπέκ. Προφανώς ο χρόνος εκείνος δεν έχει τελειώσει ακόμη!» μας λέει με χιούμορ ο καθηγητής προσθέτοντας ότι «αυτό που εκτιμώ στον Καναδά είναι η άψογη οργάνωση των προγραμμάτων υγειονομικής φροντίδας καθώς και το ότι είναι μια χώρα που δίνει την ευκαιρία στον καθένα να συμβάλλει σημαντικά στον τομέα του». Η… γαλλική περίοδος πάντως του δρος Παπαγεωργίου αποτέλεσε και σταθμό για ολόκληρη τη ζωή του. Και αυτό διότι εκεί γνώρισε την ουαλή σύζυγό του Γκλένις, με την οποία συνεχίζουν να ζουν ευτυχισμένοι μαζί εδώ και περισσότερα από 50 χρόνια, έχοντας αποκτήσει δύο παιδιά και τέσσερα εγγόνια τα οποία υπεραγαπούν και φροντίζουν να περνούν όσο περισσότερο χρόνο μπορούν μαζί τους.