Πριν λίγες μέρες έφυγε από κοντά μας ο Ομότιμος Καθηγητής της Χειρουργικής του Πανεπιστήμιου Αθηνών, Γιώργος Ανδρουλάκης. Είμαι ένας από τους πολλούς μαθητές του και ένιωσα την ανάγκη να γράψω όσα ακολουθούν, όχι μόνο για τιμή στη διαδρομή του και τη μνήμη του αλλά και επειδή νομίζω πως είναι παράδειγμα για τις γενιές που ακολουθούν στον χώρο της Ιατρικής και του Πανεπιστημίου. Για συναδέλφους που σήμερα και στο άμεσο μέλλον έχουν και θα έχουν θέσεις και αρμοδιότητες πολύ σημαντικές για την κοινωνία. Εργάστηκα μαζί του για δύο περίπου δεκαετίες στο Αρεταίειο Νοσοκομείο, δηλαδή κατά το μεγαλύτερο μέρος της σταδιοδρομίας του και έτσι έχω βιωματική γνώση των προσπαθειών του και του επιπέδου του.
Ο Καθηγητής Ανδρουλάκης εργάστηκε διαδοχικά στις Πανεπιστημιακές Κλινικές των νοσοκομείων ΑΧΕΠΑ της Θεσσαλονίκης και Αρεταιείου, Νοσοκομείου Νίκαιας και Ιπποκρατείου στην Αθήνα. Στις δύο τελευταίες σαν Καθηγητής-Διευθυντής (1992-1997 και 1997-2003). Υπηρέτησε τη Γενική Χειρουργική της εποχής του με πρόσθετη μετεκπαίδευση στην Αγγειοχειρουργική στην Αγγλία. Σαν χειρουργός υπήρξε υψηλού επιπέδου με υποδειγματική υπευθυνότητα και σεβασμό στον ασθενή. Σαν δάσκαλος είχε πραγματική ακαδημαϊκή νοοτροπία, όπως γίνεται φανερό από αυτά που ακολουθούν.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
