Το να ισχυριστεί κανείς ότι ο Τζέιμς (Τζιμ για τους φίλους του) Γουάτσον (James Watson, 1928-) είναι ένα αμφιλεγόμενο πρόσωπο θα ήταν το λιγότερο. Το ένα από τα δύο μέλη του διδύμου που ανακάλυψε ότι το DNA έχει δομή διπλής έλικας, (ο έτερος ήταν ο Φράνσις Κρικ (Francis Crick, 1914-2004), δεν μασούσε ποτέ τα λόγια του. Και καθόλου δεν βοήθησε την κατάσταση το γεγονός ότι απέκτησε τεράστια φήμη πολύ νέος (όταν τον Απρίλιο του 1953 δημοσιεύτηκε το άρθρο για τη δομή του DNA στην επιθεώρηση «Nature», ο Γουάτσον ήταν μόλις 25 ετών, ενώ στην ηλικία των 34 ετών του απονεμήθηκε το Νομπέλ). Η αδιαφορία του σχετικά με το αν τα λεγόμενά του θα μπορούσαν να πληγώσουν τους άλλους είναι ήδη εμφανής στο αυτοβιογραφικό βιβλίο του «The double helix» («Η διπλή έλικα»), το οποίο εκδόθηκε το 1968 και στο οποίο περιγράφει το χρονικό της συνεργασίας του με τον Κρικ και τα γεγονότα που οδήγησαν στη μεγάλη ανακάλυψη. Ωστόσο, θα ήταν άδικο να μην πούμε ότι ο συγγραφέας επιφυλάσσει ακριβώς την ίδια μεταχείριση και για τον ίδιο του τον εαυτό: παραδείγματος χάριν, δεν κρύβει ούτε την άγνοιά του για την κρυσταλλογραφία (που υπήρξε το κλειδί για τη διαλεύκανση της δομής του DNA) ούτε και το γεγονός ότι από την τεμπελιά του έκανε τα πάντα για να μην τη διδαχθεί ποτέ! Ομοίως δεν κρύβει ούτε το γεγονός ότι στον πάγκο (στην εκτέλεση των πειραμάτων δηλαδή) ήταν σκέτη καταστροφή!
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
