Το να διακόψεις τις… διακοπές σου και να μετακινηθείς από τις όμορφες παραλίες του Πηλίου σε αμπελώνες έξω από τη Βέροια για να κυνηγήσεις και να συλλέξεις φύλλα αμπέλου μολυσμένα με περονόσπορο με σκοπό να τα μεταφέρεις σε ένα πανεπιστημιακό εργαστήριο στην Αθήνα για περαιτέρω αναλύσεις δεν είναι μια συνηθισμένη κίνηση. Είναι όμως σε κάποια περίπτωση μάλλον αναμενόμενη. Πότε; Οταν είσαι ένας απηνής διώκτης των παθογόνων των φυτών και των βλαβερών ουσιών που αφήνουν πίσω τους κάποιοι από τους μύκητες. Αυτοί που στοιχειώνουν διάφορες και πολύ χρήσιμες για τον άνθρωπο καλλιέργειες και πρέπει να διδάξεις και άλλους για το πώς αντιμετωπίζονται. Στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο της Αθήνας υπάρχει το Εργαστήριο Φυτοπαθολογίας του Τμήματος Επιστήμης Φυτικής Παραγωγής. Εκεί 5 καθηγητές, 10 υποψήφιοι διδάκτορες, 15 μεταπτυχιακοί φοιτητές και 40 προπτυχιακοί, ένας μικρός στρατός δηλαδή, σχεδιάζει τις επιθέσεις του κατά των παθογόνων μικροοργανισμών των φυτών και των επιβλαβών ουσιών που εκκρίνονται από μύκητες «θρονιασμένους» επάνω σε τρόφιμα όπως είναι το καλαμπόκι, τα σταφύλια, το σιτάρι, τα φιστίκια, ακόμα και το τυρί.
Επίμονες και ανθεκτικές
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
