Ο όρος «Πειραματικό Σχολείο» εδώ και περίπου είκοσι χρόνια έχει πάψει να είναι κυριολεκτικός. Ούτε ιδιαίτερα βιβλία έχουν τα παιδιά που πηγαίνουν σε αυτά τα σχολεία ούτε κάποια εντελώς νέα και ριζοσπαστική μέθοδος διδασκαλίας δοκιμάζεται σε αυτά, ενώ στα άλλα, τα υποτιθέμενα μη πειραματικά σχολεία, θα προχωρούσαν με κάποιο προηγούμενο σύστημα και θα γίνονταν οι απαραίτητες συγκρίσεις.
Στις ημέρες μας, κατά τη γνώμη μου, ένα πείραμα για εντελώς διαφορετικό πρότυπο σχολείου εδώ στην Ελλάδα θα ήταν να δοκιμαστεί το πόσο μεγάλο τμήμα από τη διδασκόμενη ύλη θα μπορούσε να εκχωρηθεί σε πηγές που θα προέρχονται κατευθείαν από το Διαδίκτυο. Και για να το προχωρήσω ακόμα περισσότερο, θα άξιζε να αναζητηθούν γονείς που θα επέτρεπαν τα παιδιά τους να διδάσκονται με ύλη προερχόμενη μόνο από το Διαδίκτυο.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
