Καθώς το περιβάλλον metaverse αποτελεί προνομιακό πεδίο για την παρουσίαση έργων τέχνης με πρωτότυπο τρόπο, θα ήταν εύλογο να διερωτηθούμε εάν το τρισδιάστατο ψηφιακό περιβάλλον θα δώσει τη δυνατότητα σε εκατομμύρια ανθρώπους να αποκτήσουν πρόσβαση σε χώρους τέχνης, τους οποίους μέχρι πρότινος δεν είχαν την ευκαιρία να επισκεφθούν για οικονομικούς ή άλλους λόγους. Οπως και στον φυσικό κόσμο, έτσι και στο metaverse υπάρχουν κάποιοι υλικοί περιορισμοί οι οποίοι θα μπορούν να εμποδίζουν την πρόσβαση σε τέτοιους χώρους, εξηγεί στο ΒΗΜΑ-Science ο καθηγητής Ζαν-Φρανσουά Ζεγκό. «Στον ψηφιακό κόσμο υπάρχει ένα κενό ανάμεσα σε χώρες και γενιές ως προς την πρόσβαση στους υπολογιστές και στο Διαδίκτυο. Εάν οι διαφορές ως προς την πρόσβαση στην τεχνολογία αμβλυνθούν, ενδεχομένως το metaverse να μπορούσε να ενώσει διαφορετικά κοινά τα οποία υπό άλλες συνθήκες δεν θα συναντιόντουσαν ποτέ. Μπορούμε να φανταστούμε μια ευελιξία κινήσεων ή ακόμα και την εκ νέου επίσκεψη παλιών εκθέσεων οι οποίες έχουν διατηρηθεί στο ψηφιακό περιβάλλον στην ίδια κατάσταση που βρίσκονταν όταν δημιουργήθηκαν». Οσον αφορά τους τίτλους ιδιοκτησίας NFT, σύμφωνα με τον καθηγητή αυτοί θα μπορούσαν να «προστατέψουν» κατά κάποιον τρόπο τα έργα τέχνης, τους δημιουργούς τους ή τους αγοραστές τους, αφήνοντας παράλληλα τη δυνατότητα της δημόσιας πρόσβασης στα αγαθά της τέχνης. Ωστόσο, όπως σημειώνει ο ίδιος κλείνοντας, «θα πρέπει να ανησυχούμε για την ανάδυση μιας κερδοσκοπικής αγοράς, παρόμοιας με αυτή που υπάρχει στον φυσικό κόσμο, η οποία θα μπορούσε να περιορίσει με διαφορετικούς τρόπους την πρόσβαση για πολιτισμικούς και οικονομικούς λόγους».