Την περασμένη Δευτέρα μια μεγάλη απώλεια σημάδεψε την «οικογένεια» των ελλήνων βιολόγων: ο ακαδημαϊκός Κώστας Κριμπάς έφυγε από τη ζωή προκαλώντας θλίψη και συγκίνηση σε όσους τον γνώριζαν, αλλά και σε εκείνους που χάρη στα βιβλία του τον αισθάνονταν δάσκαλό τους.
Η ακαδημαϊκή σταδιοδρομία του – υπήρξε καθηγητής στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο στην πρώτη έδρα Γενετικής η οποία δημιουργήθηκε στην Ελλάδα και στη συνέχεια καθηγητής στο Τμήμα Μεθοδολογίας, Ιστορίας και Θεωρίας της Επιστήμης του ΕΚΠΑ – δεν αποκαλύπτει πλήρως τη συμβολή του Κώστα Κριμπά στη βιολογία. Με σπουδές στη Λωζάννη (ζωολογία, βοτανική, χημεία) και στη Σορβόννη (γενετική) και διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο Κριμπάς πήρε υποτροφία από την αμερικανική κυβέρνηση προκειμένου να εργαστεί ως ερευνητής (1958-1960) στο φυτώριο του Νεοδαρβινισμού, το εργαστήριο του πρωτοπόρου της εξελικτικής βιολογίας Θεοδοσίου Ντομπζάνσκι (Theodosius Dobzhansky) στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια. Από εκεί ο Κριμπάς μαζί με μια χούφτα συγχρόνων του (και φίλων του), όπως ο Λιουόντιν (Richard Lewontin) και ο Αγιάλα (Francisco Ayala), μεταλαμπάδευσαν την υποστηριζόμενη πλέον πειραματικά δαρβινική θεωρία, τον δαρβινισμό στη σύγχρονη μορφή του.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
