Η τελευταία φράση στο προηγούμενο ήταν: «Η περιγραφή των συμπεριφορών στον μικρόκοσμο μπορεί να γίνει μερικές φορές αποφατικά, δηλαδή και με το τι δεν είναι κάτι». Σήμερα θα προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε περισσότερο την πρόταση αυτή, συνεχίζοντας στον δρόμο για την περιγραφή της λεγόμενης «κβαντικής διεμπλοκής», ενός πολύ βασικού στοιχείου στην προσπάθεια κατανόησης των συμπεριφορών στον μικρόκοσμο.
Η κβαντική διεμπλοκή ορίζεται ως το φαινόμενο όπου δύο σωματίδια, αφού με κάποια διαδικασία διαμοιραστούν ορισμένα φυσικά χαρακτηριστικά παραμένουν συνδεδεμένα. Με τέτοιον τρόπο ώστε να συμπεριφέρονται σαν να στέλνει σήμα το ένα στο άλλο σχετικά με τα χαρακτηριστικά αυτά και το άλλο να «αφουγκράζεται» ακαριαία το πρώτο, με ταχύτητα όμως που υπερβαίνει την ταχύτητα του φωτός (το απόλυτα μέγιστο όριο ταχύτητας στο Σύμπαν κατά τη θεωρία του Αϊνστάιν). Και αυτό ανεξάρτητα από το πόσο μακριά θα βρεθούν το ένα από το άλλο.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
