Κανείς δεν θέλει να συμβαίνουν φυσικές καταστροφές, αλλά συμβαίνουν. Και τότε πολλά επαφίεται στη γενναιότητα και στον αλτρουισμό των διασωστών. Αλλά υπάρχουν και περιπτώσεις όπου μετά από μια φυσική καταστροφή το περιβάλλον γίνεται εντελώς αφιλόξενο για την ανθρώπινη ζωή, όπως παραδείγματος χάριν συμβαίνει έπειτα από ένα ατύχημα σε πυρηνικό εργοστάσιο. Πόσο χρήσιμο θα ήταν να μπορούσαμε σε μια τέτοια περίπτωση να στείλουμε έναν άτρωτο διασώστη. Εναν διασώστη ο οποίος δεν θα χρειαζόταν να ρισκάρει την ίδια του τη ζωή για να κλείσει μια βαλβίδα ή για να πατήσει το κουμπί ασφαλείας και να σταματήσει τη διαρροή.
Αυτό ακριβώς ονειρεύτηκε ο δρ Νικόλαος Τσαγκαράκης, ο ελληνικής καταγωγής επικεφαλής ερευνητής του Τμήματος Προωθημένης Ρομποτικής του Τεχνολογικού Ινστιτούτου της Ιταλίας, και βάλθηκε να πραγματοποιήσει το όνειρό του με χρηματοδότηση από το ευρωπαϊκό πρόγραμμα Horizon 2020. Την περασμένη Δευτέρα, ο κ. Νίκος Τσαγκαράκης άφησε το εργαστήριό του στη Γένοβα για να λάβει μέρος στο Διεπιστημονικό Συμπόσιο «Ρομποτική και Ψηφιοποίηση στην εποχή της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης», το οποίο πραγματοποιήθηκε στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιά, με αφορμή την Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Βιομηχανίας. Τον συναντήσαμε για να μας πει λεπτομέρειες τόσο για τη δική του επαγγελματική πορεία όσο και για τον ρομποτικό διασώστη που δημιουργεί η ομάδα του και στον οποίον έχει δοθεί το όνομα «Κένταυρος» (Centauro, προφέρεται «σεντάουρο» στην ιταλική γλώσσα).
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
