Είναι τα πρώτα «ζωντανά ρομπότ» στον κόσμο. Είναι τόσα δα (το πλάτος τους δεν ξεπερνά το ένα χιλιοστόμετρο). Εχουν την ικανότητα να περπατούν και να κολυμπούν, να επιβιώνουν επί ημέρες χωρίς τροφή, να επουλώνουν τις «πληγές» τους και να συνεχίζουν ακάθεκτα. Μπορούν επίσης να συνεργάζονται για έναν κοινό σκοπό αρμονικά και να οδηγούνται σε προγραμματισμένο θάνατο όταν ολοκληρώσουν το έργο τους. Είναι τα xenobots – «βαφτίστηκαν» έτσι επειδή δημιουργούνται από τα βλαστικά κύτταρα ενός αφρικανικού βατράχου του είδους Xenopus laevis – και πρόκειται για εντελώς νέες μορφές ζωής, σύμφωνα με τους δημιουργούς τους. Και για όσους στο άκουσμα σχετικά με νέες μορφές ζωής έχουν ήδη κάνει σενάρια καταστροφής, φαίνεται ότι αντιθέτως τα xenobots έχουν όχι απλώς… φιλικές διαθέσεις προς την ανθρωπότητα, αλλά ακόμη και… σωτήριες σε ό,τι αφορά τις καταστροφές που εκείνη προκαλεί στον δόλιο πλανήτη μας. Ας γνωρίσουμε λοιπόν καλύτερα τους νέους διαφαινόμενους «συμμάχους» μας που γεννήθηκαν στο εργαστήριο, με τη βοήθεια ενός εκ των επικεφαλής της νέας πρωτοποριακής μελέτης για τα xenobots, του καθηγητή Βιολογίας στο Πανεπιστήμιο Ταφτς, διευθυντή του Κέντρου Ανακαλύψεων Allen και του Κέντρου για την Αναγεννητική και την Αναπτυξιακή Βιολογία του Ταφτς, δρος Μάικλ Λέβιν, ο οποίος ήταν και ο… βιολογικός πατέρας τoυς.
Η μελέτη σχετικά με τα xenobots που δημοσιεύθηκε στις 13 Ιανουαρίου στην επιθεώρηση «Proceedings of the National Academy of Sciences» διεξήχθη από ερευνητές του Πανεπιστημίου του Βερμόντ και του Πανεπιστημίου Ταφτς με χρηματοδότηση της Υπηρεσίας Ερευνας Προηγμένων Αμυντικών Συστημάτων του αμερικανικού υπουργείου Αμυνας (DARPA) και του Εθνικού Ιδρύματος Επιστημών των ΗΠΑ. Και μπορεί να έμοιαζε με σενάριο επιστημονικής φαντασίας, επρόκειτο ωστόσο για ένα άκρως ρεαλιστικό σενάριο που εμπεριείχε άπλετη… επιστημονική φαντασία. «Τέκνα» αυτής της επιστημονικής φαντασίας ήταν οι «καινοτόμες ζωντανές μηχανές, που δεν αποτελούν ούτε παραδοσιακά ρομπότ ούτε κάποιο γνωστό είδος ζώου. Πρόκειται για μια νέα τάξη ζωντανών, προγραμματιζόμενων οργανισμών» κατά τους ερευνητές.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
