Η βόλτα από το εμβολιαστικό κέντρο μειώνει τις πιθανότητες μόλυνσης και νόσησης

Στις λοιμώξεις των εμβολιασμένων ατόμων για τον SARS-CoV-2 αναφέρθηκαν μέσα στην εβδομάδα που μας πέρασε με άρθρο τους και οι Γκίκας Μαγιορκίνης και Θάνος Δημόπουλος, επίκουρος καθηγητής του ΕΚΠΑ και πρύτανης του ΕΚΠΑ αντίστοιχα. Οπως σημείωσαν, «η πιθανότητα να μολυνθεί κάποιος μετά από έκθεση στον ιό 14 ημέρες αφού έχει λάβει και τις 2 δόσεις των εμβολίων που υπάρχουν στην Ελλάδα είναι μέχρι 3 φορές μικρότερη από ό,τι αν δεν είχε εμβολιαστεί. Στη συνέχεια, αφού μολυνθεί ένας εμβολιασμένος, η πιθανότητα να νοσήσει βαριά είναι μειωμένη κατά 8 φορές από ό,τι αν δεν είχε εμβολιαστεί. Στην πράξη αυτό μεταφράζεται για τον εμβολιασμένο σε μια εξαιρετικά μικρότερη πιθανότητα να καταλήξει στο νοσοκομείο, σε ΜΕΘ ή να πεθάνει εξαιτίας της λοίμωξης με τον ιό». Εξηγώντας μάλιστα ότι τα εμβόλια μειώνουν την πιθανότητα να μολυνθεί κάποιος αλλά δεν τη μηδενίζουν, έδωσαν το εξής παράδειγμα: «Σε έναν πληθυσμό στον οποίο το 70% έχει εμβολιαστεί πλήρως και με δεδομένο ότι μειώνεται η πιθανότητα μόλυνσης 3 φορές ως αποτέλεσμα του εμβολιασμού, αναμένουμε φυσιολογικά το 40% των διαγνώσεων να αφορά εμβολιασμένους και το 60% να αφορά μη εμβολιασμένους». Αρα, θα αναρωτιόταν κάποιος, ποια είναι η συμβολή του εμβολιασμού αφού τόσα εμβολιασμένα άτομα θα μολύνονταν; Ιδού η απάντηση των καθηγητών: «Στο συγκεκριμένο παράδειγμα, αν δεν είχε γίνει εμβολιασμός, ο αριθμός των κρουσμάτων θα ήταν τουλάχιστον 3 φορές υψηλότερος (χωρίς να λαμβάνουμε υπ’ όψιν ότι οι εμβολιασμένοι έχουν πολύ μικρότερη πιθανότητα να μεταδώσουν τον ιό όταν κολλήσουν και άρα ο αριθμός των κρουσμάτων θα ήταν κατά πολύ υψηλότερος αν δεν είχε γίνει ο εμβολιασμός). Πρόκειται λοιπόν για μια δραματική μείωση κατ’ αρχάς στον αριθμό των κρουσμάτων. Επιπλέον, αυτό το 40% των εμβολιασμένων που έχουν μολυνθεί έχουν σημαντικά μικρότερη πιθανότητα να κάνουν βαριά νόσο, συνεπώς πολύ λίγοι από αυτούς θα οδηγηθούν σε νοσοκομεία, σε ΜΕΘ ή θα καταλήξουν».