«Παίρνουμε έναν αριθμό. Αν είναι ζυγός, τον διαιρούμε διά δύο. Αν είναι μονός, τον πολλαπλασιάζουμε επί τρία και προσθέτουμε ένα. Στη συνέχεια κάνουμε το ίδιο για τον αριθμό που θα βρούμε. Ας πούμε: το 13 είναι μονός και θα γίνει 3 x 13 + 1 = 40. Το 40 είναι ζυγός. Θα διαιρεθεί διά του 2 και θα γίνει 20, μετά 10, μετά 5. Το 5 είναι πάλι μονός και θα γίνει 16, μετά 6, μετά 4, μετά 2 και τέλος 1. Η Τζένιφερ είχε πει ότι όλοι οι αριθμοί, αργά ή γρήγορα, θα καταλήξουν στο 1. Δοκίμασε μόνος του το 21 : 3 x 21 + 1 = 64, 64 : 2 = 32 και στη συνέχεια 16 – 8 – 4 – 2 – 1.
Το 13 χρειαζόταν 9 βήματα για να φτάσει στο 1, το 21 χρειαζόταν μόνο 7. Διάβασε πώς οι Γάλλοι ονόμαζαν το πλήθος των βημάτων διάρκεια πτήσης, ενώ οι Αγγλοσάξονες, πιο προσγειωμένοι, το ονόμαζαν απλώς μήκος. Πάντα ρομαντικοί οι Γάλλοι, σκέφτηκε. Κάποιοι αριθμοί είχαν πολύ μεγάλο μήκος – το 27 ας πούμε είχε μήκος 11 και πριν φτάσει στο 1 ανέβαινε μέχρι το 9.232, είχε δηλαδή ύψος 9.232. Αντίθετα, το γειτονικό του 26 είχε μήκος μόλις 10 και ύψος 40 : 26 – 13 – 40 – 20 – 10 – 5 – 16 – 8 – 4 – 2 – 1».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
