Βιώνουμε εδώ και δυόμισι και πλέον έτη δύο παράλληλες «πανδημίες»: την κυριολεκτική πανδημία της COVID-19 που δεν λέει να κοπάσει, και μαζί της εκείνη τη μεταφορική αλλά με τόσο χειροπιαστές συνέπειες στην ίδια την πανδημική πορεία και στη διαχείρισή της παγκοσμίως «πανδημία της συνωμοσιολογίας».
Ενα από τα κύρια επιχειρήματα των απανταχού συνωμοσιολόγων από την αρχή της συνάντησης της ανθρωπότητας με τον SARS-CoV-2 ως σήμερα ήταν αυτό που αφορούσε την προέλευση του ιού: οι θεωρίες για «κατασκευασμένο ιό εργαστηρίου» που χρησιμοποιείται ως «όπλο εξόντωσης» της ανθρωπότητας έδιναν και έπαιρναν και συνεχίζουν να δίνουν και να παίρνουν. Θεωρίες που μάλιστα έχουν φθάσει σε ανώτατο πολιτικό επίπεδο προκαλώντας μακρά «κόντρα» μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, με τις μεν ΗΠΑ να αφήνουν ανοιχτό το ενδεχόμενο διαρροής του ιού από εργαστήριο της Γουχάν και το Πεκίνο να αρνείται τις κατηγορίες υποστηρίζοντας ότι ο ιός πιθανότατα πρωτοεμφανίστηκε σε άλλη χώρα, ίσως και στις ίδιες τις ΗΠΑ.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
