Πώς ήταν ο Ηλιος στα νιάτα του; Πιο ζωηρός απ’ ό,τι είναι τώρα, αλλά λιγότερο ζωηρός από άλλα αστέρια, απαντούν επιστήμονες του Κέντρου Διαστημικών Πτήσεων του Γκόνταρτ της ΝΑSΑ με δημοσίευσή τους στην επιστημονική επιθεώρηση The Astrophysical Journal Letters. Με βάση τη χημική σύσταση των πετρωμάτων της Σελήνης, οι ερευνητές κατάφεραν να βρουν στοιχεία της ιστορίας του Ηλιου. Με ποιον τρόπο; Η επικρατούσα θεωρία για τη δημιουργία της Σελήνης είναι πως πριν από 4,5 δισεκατομμύρια χρόνια ένας μεγάλος κομήτης συγκρούστηκε με τη Γη εκτοξεύοντας πετρώματα, τα οποία, αφού μπήκαν στην τροχιά της Γης, ενώθηκαν και σχημάτισαν τη Σελήνη. Σύμφωνα με τη θεωρία αυτή, λοιπόν, είναι εύλογο η σύσταση της Σελήνης με τη Γη να είναι ίδια. Ωστόσο, οι αποστολές του διαστημικού προγράμματος «Απόλλων» συνέλεξαν από τη Σελήνη πετρώματα τα οποία ήταν πιο φτωχά στα στοιχεία νάτριο και κάλιο απ’ ό,τι στην επιφάνεια τη Γης.
Διερευνώντας γιατί μπορεί να συμβαίνει αυτό, οι επιστήμονες υποψιάστηκαν τον Ηλιο: Οντας πτητικά, ένα μέρος της ποσότητας των στοιχείων αυτών θα μπορούσε εύκολα να έχει εξαερωθεί πριν από εκατομμύρια χρόνια λόγω των ηλιακών εκλάμψεων, δηλαδή βίαιων εκρήξεων που συμβαίνουν στην επιφάνεια του Ηλιου. Για να διερευνήσουν εάν αυτή η θεωρία ευσταθεί, οι ερευνητές δημιούργησαν υπολογιστικές προσομοιώσεις. Σε καθεμία από αυτές, η ταχύτητα που περιστρέφεται ο Ηλιος γύρω από τον εαυτό του ήταν διαφορετική: στη μία προσομοίωση η ταχύτητα ήταν πολύ υψηλή, στην άλλη μέτρια και στην τελευταία χαμηλή. Ανάλογα με την ταχύτητα του Ηλιου, η ορμή των ηλιακών εκλάμψεων αλλάζει. Ετσι, στην περίπτωση που ο Ηλιος περιστρέφεται με μεγάλη ταχύτητα γύρω από τον εαυτό του οι εκλάμψεις εκτοξεύονται πιο μακριά και με μεγαλύτερη ορμή, κάτι που επηρεάζει διαφορετικά τους πλανήτες που βρίσκονται στην περιφέρειά του, όπως η Σελήνη.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
