Η νέα μελέτη αποτελεί τρανταχτό παράδειγμα της μεγάλης δυναμικής που έχει προσφέρει στην επιστήμη τα τελευταία χρόνια το «πάντρεμα» διαφορετικών μεθόδων και στοιχείων – μεγάλης κλίμακας δεδομένα βιοτραπεζών, ΑΙ, μεγάλου εύρους γενετικές συγκριτικές μελέτες, προηγμένη γενετική αλληλούχηση. Ο δρ Ναρασιμχάν υπογράμμισε ότι «καταφέραμε να ρίξουμε μια καλή ματιά στην εξελικτική ιστορία μας χάρη στη δουλειά πολλών άλλων επιστημόνων του πεδίου της συγκριτικής γενωμικής. Καθώς η γενετική αλληλούχηση έχει βελτιωθεί σημαντικά επιτρέποντας πολύ πιο ευρεία και ακριβή αλληλούχηση του DNA ζώων, ανθρώπων ακόμη και αρχαϊκών ειδών όπως οι Νεάντερταλ, οι επιστήμονες μπορούν πλέον να συγκρίνουν γονιδιώματα διαφορετικών ειδών και να εντοπίσουν τις περιοχές του ανθρώπινου γονιδιώματος που εξελικτικώς εμφανίζουν απόκλιση, γεγονός που μαρτυρεί ότι αυτές οι περιοχές είναι σημαντικές για φαινότυπους και χαρακτηριστικά αποκλειστικώς… ανθρώπινα».
Ο ερευνητής προσέθεσε ότι «άλλες μελέτες έχουν συνδέσει ορισμένες από τις περιοχές που εμείς εντοπίσαμε με την ανάπτυξη του νευρικού συστήματος, ενώ οι συνεργάτες μας από το Πανεπιστήμιο Κολούμπια με επικεφαλής τον Τάρτζιντερ Σινγκ (σ.σ.: ο έτερος κύριος συγγραφέας της νέας μελέτης), επίκουρο καθηγητή Υπολογιστικής και Στατιστικής Γενωμικής στην Ψυχιατρική στο Κολέγιο Vagelos Γιατρών και Χειρουργών του Κολούμπια, εφαρμόζουν τώρα αυτές τις τεχνικές προκειμένου να κατανοήσουν τα αίτια των ψυχικών νόσων. Εμείς επεκτείνουμε τώρα τον συγκεκριμένο τύπο σύνθετης ανάλυσης για να αποκαλύψουμε τα σκελετικά μυστικά του ανθρώπου».
