Η αποστολή DART (Double Asteroid Redirection Test), η οποία ολοκληρώθηκε τον περασμένο Σεπτέμβριο, αποτέλεσε το πρώτο βήμα των επιστημόνων για να αναπτύξουν μια ολοκληρωμένη μέθοδο «πλανητικής άμυνας» έναντι των αστεροειδών.
Τι έδειξαν όμως τα πρώτα αποτελέσματα που συνέλεξαν οι επιστήμονες; «Η αποστολή DART πραγματοποίησε με πλήρη επιτυχία την αποστολή της προσκρούοντας με μεγάλη ταχύτητα στον μικρό αστεροειδή Δίμορφο, ο οποίος περιφέρεται γύρω από τον αστεροειδή Δίδυμο με περίοδο 11 ώρες και 55 λεπτά» σημειώνουν στο ΒΗΜΑ-Science με κοινή τους δήλωση οι έλληνες ερευνητές που συμμετείχαν στην αποστολή, Γιώργος Βουγιατζής, Μένιος Τσιγάνης και Ιωάννης Γκόλιας. «Ηταν το πρώτο πείραμα πλανητικής άμυνας με τη μέθοδο της πρόσκρουσης για την «αλλαγή πορείας» ενός αστεροειδούς. Μετά την πρόσκρουση η περίοδος μειώθηκε κατά 32,5 δευτερόλεπτα, μία μεταβολή η οποία ήταν μεγαλύτερη από την αναμενόμενη για μια ανελαστική σύγκρουση. Αυτό υποδηλώνει μια σημαντική μεταφορά ορμής στα θραύσματα τα οποία εκτινάχθηκαν κατά τη σύγκρουση. Το νέφος που δημιούργησαν τα θραύσματα και η πορεία τους καταγράφηκαν πολύ καθαρά από τηλεσκόπια, καθώς και την κάμερα του μικροδορυφόρου LICIA, η οποία είχε απελευθερωθεί πριν από την πρόσκρουση από το σκάφος DART. Συνολικά, η κινητική πρόσκρουση DART ήταν εξαιρετικά αποτελεσματική στην εκτροπή του αστεροειδούς Δίμορφου. Η έρευνα σήμερα στρέφεται στη μελέτη της συνοχής της ύλης στον Δίμορφο και των ταλαντώσεων της φάσης του (ως προς τον Δίδυμο) που προκάλεσε η πρόσκρουση».
Οπως σημείωσε σε δηλώσεις του στον ιστότοπο του γαλλικού ερευνητικού φορέα CNRS ο δρ Πατρίκ Μισέλ, διευθυντής Ερευνών στο Αστεροσκοπείο της Κυανής Ακτής και επιστημονικός υπεύθυνος της αποστολής «Hera» που θα ακολουθήσει, η αποστολή ήταν επιτυχημένη επίσης επειδή οι επιστήμονες κατάφεραν να χτυπήσουν ένα αντικείμενο διαμέτρου 160 μέτρων για το οποίο είχαν προηγουμένως ελάχιστες γνώσεις, όπως το μέγεθός του και την ταχύτητά του. Αυτό είναι πολύτιμο επειδή εάν κάποια στιγμή στο μέλλον πράγματι ένας αστεροειδής απειλήσει τη Γη, οι επιστήμονες δεν θα έχουν τον χρόνο να μελετήσουν αναλυτικά τα χαρακτηριστικά του.
Επιπλέον, είναι εξαιρετικά θετικό ότι με αφορμή την αποστολή κινητοποιήθηκαν και συντονίστηκαν εκατοντάδες επιστημονικά όργανα από όλα τα μέρη του πλανήτη αλλά και του Διαστήματος – είναι ενδεικτικό ότι στην εκτίμηση του αποτελέσματος της πρόσκρουσης συμμετείχαν και τα διαστημικά τηλεσκόπια Hubble και James Webb. Πριν από τη σύγκρουση, οι επιστήμονες είχαν δημιουργήσει μοντέλα τα οποία προσομοίωναν την πρόσκρουση και παρουσίαζαν διάφορα σενάρια για το αποτέλεσμα.
Ωστόσο, δεν μπορούσαν να είναι σίγουροι για την έκβαση της αποστολής, λόγω των ιδιαίτερων ιδιοτήτων των αστεροειδών. Για να κατανοήσει κανείς την ιδιαιτερότητα των αστεροειδών, αρκεί να σκεφτεί ότι, αν και αυτοί δείχνουν να αποτελούνται από συμπαγείς όγκους, στην πραγματικότητα μπορεί να αποτελούνται από «βράχους» με πολύ μικρή συνοχή. Ετσι, όταν ένα σώμα προσκρούσει επάνω τους, δεν μπορεί ακόμη να προβλεφθεί με ακρίβεια η συμπεριφορά τους.
