Στη συγκυρία της πανδημίας COVID19, δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι υπάρχει μια άλλη, παγκόσμια νόσος, που διαρκεί δεκαετίες και μετρά πολύ περισσότερα θύματα: ο Καρκίνος του Πνεύμονα (ΚΠ). Με περισσότερους από 230.000 θανάτους κάθε χρόνο στην Ευρωπαϊκή Ενωση (EU-27), αποτελεί το συχνότερο (11,6% του συνόλου) και το πιο θανατηφόρο (18,4% των θανάτων από καρκίνο) νεόπλασμα, όντας πρώτο σε θανάτους στους άνδρες και τρίτο στις γυναίκες. Αν και η αντιμετώπισή του ΚΠ έχει σημαντικά βελτιωθεί, η επιβίωση παραμένει χαμηλή, επειδή οι περισσότεροι ασθενείς διαγιγνώσκονται όταν η νόσος είναι προχωρημένη και έχει ήδη δώσει συμπτώματα. Καθώς η 5ετής επιβίωση της νόσου στο στάδιο Ι είναι 70%-90%, ενώ στο στάδιο IV είναι <10%, είναι σαφές ότι η έγκαιρη διάγνωση αποτελεί σημαντικό παράγοντα για τη θετική έκβαση των ασθενών.
Το καθοριστικό στοιχείο για την έγκαιρη διάγνωση του ΚΠ είναι ο εντοπισμός του σε αρχικό και δυνητικά θεραπεύσιμο στάδιο, πριν από την εμφάνιση συμπτωμάτων, μέσα από ένα οργανωμένο πρόγραμμα προσυμπτωματικού ελέγχου. Παρόμοια προγράμματα υπάρχουν στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης και της Βορείου Αμερικής για άλλες, λιγότερο θανατηφόρες μορφές καρκίνου, όπως του τραχήλου της μήτρας, του μαστού, του παχέος εντέρου και του προστάτη, αλλά όχι για τον ΚΠ, λόγω ανεπάρκειας επιστημονικών δεδομένων που να τεκμηριώνουν την αποτελεσματικότητά του. Ομως πρόσφατα ανακοινώθηκαν τα αποτελέσματα από μεγάλες κλινικές μελέτες που ανέδειξαν την αξία του προσυμπτωματικού ελέγχου και στον ΚΠ.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
