Η πανδημία της COVID-19 έχει αλλάξει τη ζωή μας. Καλούμαστε να περιορίσουμε τις δραστηριότητές μας σε βαθμό που δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Ομως, η κίνηση, ως αποτέλεσμα της μυϊκής λειτουργίας, υπήρξε απαραίτητο στοιχείο της εξέλιξης του ανθρώπου. Χάρη σε αυτήν ο πρωτόγονος άνθρωπος συνέλεγε και κυνηγούσε την τροφή του ή μετακινούνταν σε ευφορότερα και ασφαλέστερα εδάφη. Η αμοιβαίως απαραίτητη συνύπαρξη κίνησης και υγείας είχε τονισθεί από τον Ιπποκράτη και η σύγχρονη επιστήμη έχει πλέον εντοπίσει δεκάδες βιολογικούς μηχανισμούς που συνδέουν επωφελώς τις δύο αυτές καταστάσεις. Αντίθετα, έχει βρεθεί ότι η ακινησία, ή μυϊκή υπολειτουργία, βλάπτει την υγεία μικρών και μεγάλων. Ετσι, η ελάττωση της σωματικής δραστηριότητας αυξάνει τον κίνδυνο εμφάνισης άλλων νοσημάτων, όπως, μεταξύ άλλων, των καρδιαγγειακών και του μεταβολικού συνδρόμου, ενώ σωρεύει επιπτώσεις στο μυοσκελετικό σύστημα. Γι’ αυτό η καλύτερη άμυνα είναι η σωματική άσκηση με κανόνες που θα σέβονται τους περιορισμούς που έχουν τεθεί. Επιπλέον, η μυϊκή υπολειτουργία επηρεάζει δυσμενώς την αποτελεσματικότητα του ανοσολογικού συστήματος. Συνεπώς, οι οποιεσδήποτε προτάσεις για άσκηση πρέπει αφενός να ενισχύουν την ανοσολογική αντίσταση του οργανισμού και, αφετέρου, να προετοιμάζουν τον οργανισμό για να αντεπεξέλθει στην απευκταία περίπτωση νόσησης από τον ιό.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
