Στις 4.25 κάθε πρωί, χειμώνα-καλοκαίρι, ο 53χρονος Μιχάλης Τούλουζας θα σηκωθεί, σαν να ήταν μια καλά προγραμματισμένη εργαλειομηχανή, και θα αρχίσει το «ταξίδι» προς τη δουλειά του, από την Ανάβυσσο έως το Σχηματάρι, που κρατάει περίπου δυόμισι ώρες. Για να ξεκινήσει στις 7 άλλη μία ημέρα εργασίας ως ελεγκτής ποιότητας στην κατασκευή εργοσυνόλων για κάποιον τύπο ελικοπτέρου (όπου εργοσύνολα σημαίνει κομμάτια που αποτελούνται από άλλα μικρότερα, που και αυτά με τη σειρά τους αποτελούν ένα μέρος από κάτι μεγαλύτερο).
Ολα αυτά στην ΕΑΒ (Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία). Επιστροφή το απόγευμα πλέον, ύστερα από άλλες δυόμισι ώρες «ταξίδι». Ειδικά τον χειμώνα ο κύκλος αυτός ανοίγει και κλείνει από σκοτάδι σε σκοτάδι. Αλλά δεν τελειώνει εκεί το εικοσιτετράωρό του.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
