«»Οικονομία της φύσης» είναι ο όρος που χρησιμοποίησε τόσο ο Λινναίος όσο και ο Δαρβίνος προκειμένου να περιγράψουν τη χρήση και ανταλλαγή φυσικών πόρων για την επιβίωση των ειδών. Ο όρος «βιο-οικονομία» αναφέρεται πρώτη φορά από τον βρετανό βιολόγο Ηermann Reinheimer το 1913 για να περιγράψει την παραπάνω διαδικασία».
Μάρτιν Γκρίμελ
Πανεπιστημιο BOKU, Αυστρία
«Παγκοσμίως, η πρώτη επίσημη αναφορά στην έννοια «βιο-οικονομία» (κάνοντας χρήση του όρου «biobased economy») έγινε το 2004 σε έγγραφο της ΕΕ. Εκεί σημειώνεται ότι πρόκειται «για την αξιοποίηση ανανεώσιμων βιολογικών πηγών, αποτελεσματικών βιο-διαδικασιών αλλά και οικο-βιομηχανικών συμπλεγμάτων με στόχο την παραγωγή βιώσιμων βιο-προϊόντων και παράλληλα τη δημιουργία θέσεων εργασίας και εισοδήματος». Σήμερα, περισσότερες από 60 χώρες υποστηρίζουν τη μετάβαση στη βιο-οικονομία και λαμβάνουν μέτρα προς αυτή την κατεύθυνση. Γίνεται όμως φανερό ότι δεν υπάρχει μία αλλά πολλές βιο-οικονομίες, καθώς υπάρχει διαφορά προτεραιοτήτων μεταξύ των χωρών».
Κρίστιαν Πάτερμαν
Νομικός
«Η βιο-οικονομία δεν θα πρέπει να υποτιμηθεί και να θεωρηθεί απλώς και μόνο ένα τμήμα της κυκλικής οικονομίας – πρόκειται βεβαίως για δύο έννοιες στενά συνδεδεμένες. Η βιο-οικονομία οραματίζεται μια νέα μηχανή ανάπτυξης για την επόμενη μορφή οικονομίας και ως εκ τούτου υποστηρίζει καινοτόμες χρήσεις των βιολογικών πηγών για δημιουργία νέων υλικών, παραγωγή ενέργειας, προϊόντων και υπηρεσιών σε κομβικούς κλάδους της οικονομίας. Η κυκλική οικονομία συνδέεται με τη βιο-οικονομία, αλλά δεν μπορεί να εκπληρώσει πλήρως το όραμά της».
Τζιοβάνι Σάνια
Ιταλικό Κέντρο για την Κυκλική Βιο-οικονομία
«Η εκπαίδευση γύρω από τη βιο-οικονομία είναι κεφαλαιώδους σημασίας. Εκτός από τους φοιτητές κάθε βαθμίδας θα πρέπει να εκπαιδευτούν τόσο οι εργαζόμενοι σε κλάδους και τομείς της βιομηχανίας που σχετίζονται με τη βιο-οικονομία όσο και οι δημόσιοι λειτουργοί, οι πολιτικοί, οι οικονομολόγοι. Επίσης είναι πολύ σημαντική η ενημέρωση το κοινού και των καταναλωτών οι οποίοι θα κληθούν να κάνουν επιλογές προϊόντων βασισμένων στη βιο-οικονομία. Τέλος, είναι βασικό να εκπαιδευτούν οι επαιδευτικοί».
Γιώργος Σακελλάρης
Ακαδημία Επιστημών της Τσεχίας
«Οταν τα υπολείμματα φαγητού καταλήγουν στις χωματερές, αποικοδομούνται αναερόβια, δηλαδή χωρίς οξυγόνο. Η αποικοδόμηση γίνεται με τη βοήθεια μικροοργανισμών οι οποίοι διασπούν την οργανική ύλη παράγοντας μεθάνιο ως υποπροϊόν. Το μεθάνιο αυτό απελευθερώνεται στην ατμόσφαιρα συμβάλλοντας στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Σύμφωνα με τις αρμόδιες ευρωπαϊκές αρχές, αν τα παγκόσμια υπολείμματα φαγητού ήταν μια χώρα, θα ήταν η τρίτη μεγαλύτερη παραγωγός αερίων του θερμοκηπίου, μετά την Κίνα και τις ΗΠΑ (χώρες οι οποίες προηγούνται μακράν των υπολοίπων)».
Δρ Σοφία Λάλου
Αμερικανική Γεωργική Σχολή
