Στο προηγούμενο τεύχος είχαμε δει ότι στη Σοβιετική Ενωση οι ιδέες για το «απόλυτο άπειρο» του γεννημένου στην Αγία Πετρούπολη Γκέοργκ Κάντορ (1845-1918) είχαν επηρεάσει κάποιους καλλιτέχνες στη δεύτερη δεκαετία του εικοστού αιώνα και αυτό φάνηκε γρήγορα με την παραγωγή ποιημάτων με λέξεις ακατάληπτες (!) και πινάκων ανεικονικής ζωγραφικής που δεν παρίσταναν καν σκόρπια αντικείμενα, όπως ήταν το εμβληματικό, εντελώς μαύρο τετράγωνο του Καζιμίρ Μαλ(ι)έβιτς (1879-1935) και τρεις πίνακες, για πρώτη φορά ο καθένας με ένα μόνο χρώμα απλωμένο στον καμβά (κόκκινο, μπλε και κίτρινο) του Ροντσένκο.
Μόνο που τα έργα του Μαλέβιτς και των ομοϊδεατών του ανήκαν στο κίνημα του σουπρεματισμού (supreme = κυριαρχία, υπεροχή, επικράτηση) διακηρύσσοντας τη σύνδεσή τους με μια φιλοσοφικο-θρησκευτική αντίληψη των μαθηματικών που μπορεί να οδηγήσει τον ανθρώπινο νου στην ιδέα για το «απόλυτο άπειρο».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
