Ο ασθενής μηδέν της επιδημίας αιμορραγικού πυρετού του Μάρμπουργκ που ξέσπασε τον περασμένο μήνα στη Ρουάντα πιθανότατα προσβλήθηκε όταν μπήκε σε σπηλιά με νυχτερίδες που φέρουν τον ιό, δείχνουν τα πρώτα δεδομένα. Το σενάριο αυτό επιβεβαιώνεται και από τις πρώτες γενετικές αναλύσεις, οι οποίες δείχνουν ότι η επιδημία ξεκίνησε από ένα μεμονωμένο συμβάν μεταπήδησης από τα ζώα στον άνθρωπο.
Η επιδημία είναι η τρίτη μεγαλύτερη που έχει καταγραφεί ποτέ για τον συγκεκριμένο ιό, ο οποίος προέρχεται από την Αφρική αλλά ανακαλύφθηκε σε μολυσμένους πιθήκους που είχαν μεταφερθεί σε εργαστήριο του Μάρμπουργκ της Γερμανίας το 1967, με αποτέλεσμα να ξεσπάσει επιδημία.
Στενός συγγενής του Εμπολα, ο ιός του Μάρμπουργκ προκαλεί υψηλό πυρετό, σοβαρή διάρροια και έμετο και, σε σοβαρές περιπτώσεις, αιμορραγία από τη μύτη ή τα ούλα. Συνολικά 63 άνθρωποι έχουν προσβληθεί στη Ρουάντα, από τους οποίους μόνο οι 15 έχουν πεθάνει – ένα ασυνήθιστα μικρό νούμερο, δεδομένου ότι σε προηγούμενες επιδημίες η θνητότητα έφτανε το 90%.
Η έγκαιρη αντίδραση των Αρχών της Ρουάντα απέτρεψε τα χειρότερα, σχολίασε στον δικτυακό τόπο του «Nature» η Ανγκελα Ράσμουσεν, κορυφαία ιολόγος του Πανεπιστημίου του Σασκάτσουαν στον Καναδά.
Τα πρώτα γενετικά δεδομένα έρχονται από το Βιοϊατρικό Κέντρο του Κιγκάλι στη Ρουάντα, όπου αλληλουχήθηκε γενετικό υλικό του ιού από δείγματα πολλών ασθενών. Ολες οι αλληλουχίες ήταν παρόμοιες, ένδειξη ότι η επιδημία ξέσπασε από έναν μεμονωμένο ασθενή.
Ακόμα, η ανάλυση δείχνει ότι το συγκεκριμένο στέλεχος του ιού έχει στενή συγγένεια με ένα στέλεχος που βρέθηκε το 2009 σε νυχτερίδες, ανέφερε o Ιβάν Μπουτέρα, υπουργός Υγείας της Ρουάντα και μέλος της ερευνητικής ομάδας. Κύριος φορέας του ιού θεωρείται η αιγυπτιακή νυχτερίδα Rousettus aegyptiacus.
Τα ευρήματα δεν έχουν υποβληθεί ακόμα σε ανεξάρτητο έλεγχο και παρουσιάζονται ως προδημοσίευση.
Η επιδημία που ξέσπασε στις 27 Σεπτεμβρίου είναι η πρώτη στη Ρουάντα και πλέον βρίσκεται σε ύφεση. Η Τανζανία και η Ισημερινή Γουινέα κατέγραψαν για πρώτη φορά κρούσματα πέρυσι, ενώ η Γκάνα το 2022.
Επιδημίες του ιού του Μάρμπουργκ ξεσπούν πλέον σχεδόν κάθε χρόνο, αντί λίγες φορές ανά δεκαετία όπως στο παρελθόν. Ειδικοί προειδοποιούν ότι η καταστροφή βιοτόπων και η κλιματική αλλαγή καθιστούν πιθανότερο το ξέσπασμα ζωονόσων.
