Απελευθερωτικά Μαθηματικά

Η «αιρετική» άποψη του Νταβίντ Μπεσί για τη σχέση του ανθρώπου με τους αριθμούς ρίχνει το βάρος στην περιέργεια αντί για το ταλέντο

Την προηγούμενη Κυριακή κάναμε μια πρώτη γνωριμία με τον Νταβίντ Μπεσί (David Bessis), γεννημένο το 1975, έναν γάλλο πανεπιστημιακό έως το 2015, καθηγητή Μαθηματικών, με ειδικότητα στην Αλγεβρα και τη Γεωμετρία, ιδρυτή στη συνέχεια μιας νεοφυούς επιχείρησης σχετικής με ΑΙ και τις ανάγκες των καταναλωτών.

Αλλά ο λόγος που είναι πλέον διάσημος και στον αγγλόφωνο κόσμο είναι η επιτυχία του τελευταίου βιβλίου του (έχουν προηγηθεί άλλα δύο με ποίηση και επιστημονική φαντασία, αντίστοιχα). Μεταφράστηκε πέρυσι και στα αγγλικά, ενώ στα γαλλικά ο τίτλος του είναι «Mathematica, Une aventure au coeur de nous-mêmes», δηλαδή «Μαθηματικά, μια περιπέτεια στην καρδιά ημών των ιδίων».

Ο συγγραφέας δεν σταματά να τονίζει και στις 368 σελίδες ότι «τα Μαθηματικά πέρα από γνώση είναι και αφ’ εαυτού τους μια φυσική δραστηριότητα. Δεν απαιτούν όμως έμφυτο ταλέντο αλλά την κινητοποίηση της περιέργειάς μας και της φαντασίας μας». Είμαστε σχεδόν τέλειοι μαθηματικοί όλοι μας είτε το αναγνωρίζουμε είτε όχι και το βιβλίο του θεωρεί πως είναι μια κλήση στο ξύπνημα και την απελευθέρωση. Είναι ενθουσιώδης αλλά όχι επιπόλαιος.

Θεωρεί πως τα Μαθηματικά όταν καλλιεργούνται οδηγούν σε ένα ξύπνημα του πνεύματος. Εχει γράψει ότι «το να φοβάσαι μήπως κάνεις λάθος είναι ισοδύναμο με το να φοβάσαι την αλήθεια. Οποιος φοβάται να κάνει λάθος είναι ανίκανος και να κάνει ανακαλύψεις».

Εσωτερική μαθηματική γνώση

Θυμίζει ότι στην ίδια ηλικία που γνωριζόμαστε με τους αριθμούς μαθαίνουμε και ότι οι μπανάνες είναι φρούτο ενώ μας δείχνουν και πώς τρώγονται. Οταν ως ενήλικοι θελήσουμε να κάνουμε ένα γλυκό με μπανάνες στη συνταγή δεν χρειάζεται να γράφεται ότι προτού τις πολτοποιήσουμε πρέπει να τις ξεφλουδίσουμε. Αυτό βρίσκεται πλέον ως εσωτερική γνώση.

Με τους αριθμούς όμως αυτή η εσωτερική γνώση για πολλούς παύει να υπάρχει μετά το σχολείο. Φεύγοντας από το σχολείο πέφτουμε σε ό,τι ο Μπεσί αποκαλεί «παγίδα της γλώσσας». Σταματάς να βλέπεις μπροστά σου τους αριθμούς ενός αθροίσματος και πιστεύεις πλέον ότι ονομάζοντάς τους είναι αρκετό και να τους υποστασιοποιήσεις, οπότε απαλλάσσεσαι από την προσπάθεια να τους φανταστείς.

Οπως είπε ο ίδιος σε πρόσφατη συνέντευξή του: «Οταν κάνετε Mαθηματικά, εκτίθεστε στη διαδικασία της ανθρώπινης σκέψης με έναν πραγματικά αγνό τρόπο. Δεν είναι μόνο να κατανοήσουμε τα πράγματα, αλλά να κατανοήσουμε τα πράγματα με έναν πολύ παιδικό, βαθύ, αφελή, εξαιρετικά σαφή, προφανή τρόπο. Είναι πολύ καλή εκπαίδευση για δημιουργικότητα. Είναι μια σκαλωσιά για την υποστήριξη της φαντασίας σας».

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.