Πολύς ο λόγος εδώ και αρκετές εβδομάδες για τα περιβόητα τεστ. Οχι για τα τεστ αντισωμάτων, των οποίων η αξιοπιστία ακόμη διερευνάται διεθνώς, αλλά για τα τεστ μοριακής ανίχνευσης του ιού. Τα τεστ δηλαδή που χρησιμοποιούνται για να πιστοποιηθεί η παρουσία του ιού στον οργανισμό ενός ανθρώπου και ως εκ τούτου να καταγραφεί ο εν λόγω εξεταζόμενος ως διαπιστωμένο κρούσμα ή μη. Το ερώτημα λοιπόν που ακούγεται όλο και πιο συχνά αυτές τις ημέρες είναι αν η χώρα μας διενεργεί αρκετά τεστ και μια ανησυχία φαίνεται να πλανάται καθώς γίνονται συγκρίσεις με άλλες χώρες και φαίνεται πως υπολειπόμαστε.
Είναι άραγε έτσι τα πράγματα; Σύμφωνα με τα μέχρι τη 12η Απριλίου επίσημα στοιχεία από το Ευρωπαϊκό Κέντρο για την Πρόληψη και τον Ελεγχο Νοσημάτων (European Center for Disease Prevention and Control ECDC), καμία χώρα δεν γνωρίζει τον ακριβή αριθμό των ατόμων που έχουν μολυνθεί από τον ιό και ο οποίος πιθανότατα είναι τάξεις μεγέθους μεγαλύτερος από τον αριθμό των διαπιστωμένων κρουσμάτων, των ατόμων δηλαδή που έχουν βρεθεί θετικά μετά από μοριακό έλεγχο. Πράγματι κάποιες χώρες διενεργούν περισσότερα μοριακά τεστ από εμάς: παραδείγματος χάριν τα τεστ που έχει διενεργήσει η Ελβετία αντιστοιχούν σε 23 ανά 1.000 άτομα πληθυσμού, τα τεστ στις ΗΠΑ ανέρχονται στα 8,9 ανά 1.000 άτομα πληθυσμού και στην Ελλάδα στα 3,4 τεστ ανά 1.000 άτομα πληθυσμού. Αν εξετάσουμε όμως τον αριθμό των τεστ που είχαν διενεργηθεί στις τρεις χώρες ανά διαπιστωμένο κρούσμα, η εικόνα για τη χώρα μας αλλάζει: 18,6 τεστ ανά διαπιστωμένο κρούσμα η Ελλάδα, 7,8 για την Ελβετία και μόλις 5,4 για τις ΗΠΑ.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
