Η χαρτογράφηση της μεταβολής του αριθμού των ειδών σε επιμέρους περιοχές της Νοτιοανατολικής Ασίας επέτρεψε στους ερευνητές να δημιουργήσουν μία πολύτιμη βάση δεδομένων, η οποία τους δίνει τη δυνατότητα να διερευνήσουν περαιτέρω ερωτήματα σχετικά με την εξαφάνιση των μεγάλων ζώων. «Στόχος μας είναι να συνεχίσουμε να εξετάζουμε τις παγκόσμιες τάσεις στη μεταβολή της μεγαπανίδας της Νοτιοανατολικής Ασίας. Μια πρόσθετη συνέπεια της παγκόσμιας τάσης εξαφάνισης των μεγάλων ζώων είναι ότι η απώλεια αυτών των ειδών από τα οικοσυστήματα θα προκαλέσει αλυσιδωτές επιπτώσεις οι οποίες πιθανότατα θα επηρεάσουν τους δεσμούς μεταξύ των οργανισμών σε ένα δάσος» αναφέρει στο ΒΗΜΑ-Science ο υποψήφιος διδάκτορας Ζάκαρι Αμίρ, συμπληρώνοντας ότι «τώρα που έχουμε χαρτογραφήσει ακριβώς πότε και πού έχουν εξαφανιστεί είδη μεγάλων ζώων, ευελπιστούμε να κατανοήσουμε πώς η απώλεια ειδών από μια περιοχή επηρεάζει την ευρύτερη κοινότητα άγριας ζωής. Παραδείγματος χάριν, θέλουμε να εξετάσουμε αν η απώλεια των τίγρεων (και άλλων θηρευτών) σε ολόκληρη τη Νοτιοανατολική Ασία οδηγεί σε παρατηρήσιμες αλλαγές στην αφθονία ζώων που αποτελούν τη λεία των τίγρεων».