Διπλό χτύπημα με δυνητικά ιστορικές διαστάσεις απειλεί το μεγαλύτερο υγρό τροπικό δάσος του κόσμου: την ώρα που ο Αμαζόνιος γίνεται στάχτη από πρωτοφανή αριθμό πυρκαγιών, η Βραζιλία έδωσε το τελικό πράσινο φως για την ολοκλήρωση ενός απέραντου αυτοκινητοδρόμου που θα κόψει τη ζούγκλα στη μέση.
Οι πυρκαγιές που τις προηγούμενες μέρες κάλυπταν έκταση έως και 9 εκατ. τετραγωνικών χιλιομέτρων, περισσότερο από το ήμισυ της Νότιας Αμερικής, ήρθαν ως συνέπεια της ξηρασίας που συνεχίζεται από πέρυσι, η οποία σύμφωνα με την εθνική υπηρεσία παρακολούθησης καταστροφών Cemaden είναι η χειρότερη που έχει καταγραφεί στη χώρα.
Από τις αρχές του χρόνου, η υπηρεσία διαστημικών ερευνών Inpe έχει ανιχνεύσει 346.122 εστίες πυρκαγιάς στις 13 χώρες της Νότιας Αμερικής, ξεπερνώντας το προηγούμενο ρεκόρ του 2007.
Στα τροπικά υγρά δάση, οι πυρκαγιές δύσκολα ξεσπούν από φυσικά αίτια – οι περισσότερες στον Αμαζόνιο μπαίνουν από ανθρώπινο χέρι για να ανοίξουν βοσκοτόπια βοοειδών και να επεκταθούν οι καλλιέργειες σόγιας, λένε ειδικοί και οργανώσεις.
Και προειδοποιούν ότι η καταπάτηση και καταστροφή του δάσους δεν μπορεί παρά να επιδεινωθεί τώρα που η κυβέρνηση του Λουίς ντα Σίλβα είπε τελικά το «ναι» για την ασφαλτόστρωση του αυτοκινητοδρόμου BR-319.
Photo Credits; REUTERS/Bruno Kelly
Το αμφιλεγόμενο έργο, είπε ο βραζιλιάνος πρόεδρος αυτόν τον μήνα, πρέπει αναγκαστικά να προχωρήσει επειδή η ξηρασία έχει κατεβάσει τη στάθμη των ποταμών και εμποδίζει τις μετακινήσεις σε περιοχές που εξαρτώνται από ποταμόπλοια.
Ο ομοσπονδιακός αυτοκινητόδρομος BR-319, ο οποίος εκτείνεται σε μήκος περίπου 900 χιλιομέτρων από το Πόρτο Βέγιο κοντά στη Βολιβία μέχρι το Μαναούς, τη μεγαλύτερη πόλη του Αμαζονίου, ανοίχτηκε τη δεκαετία του 1970 από την τότε στρατιωτική δικτατορία, αργότερα όμως εγκαταλείφθηκε και εν μέρει καλύφθηκε πάλι από βλάστηση.
Τμήματά του και στα δύο άκρα έχουν ασφαλτοστρωθεί, όμως περισσότερα από 400 χιλιόμετρα στη μέση είναι ακόμα χωματόδρομος που γίνεται αδιάβατος την περίοδο των βροχών.
Η απόφαση του Λούλα να ολοκληρωθεί το έργο έρχεται σε αντίθεση με τον δηλωμένο στόχο του να περιορίσει την καταστροφή του Αμαζονίου. Ομως ο βραζιλιάνος πρόεδρος απέρριψε τις διεθνείς πιέσεις για προστασία του δάσους, που θεωρείται ζωτικής σημασίας για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
«Ο κόσμος που αγοράζει τρόφιμα από εμάς απαιτεί να προστατεύσουμε τον Αμαζόνιο. Και γιατί; Επειδή θέλει να προστατεύσουμε τον αέρα που αναπνέει» δήλωσε.
Και διαμήνυσε ότι η Βραζιλία δεν θα κρατήσει τον Αμαζόνιο ως «καταφύγιο για την ανθρωπότητα» αλλά θα επιτρέψει την οικονομική ανάπτυξη της περιοχής με βιώσιμο τρόπο.
