Χωρίς αποτέλεσμα έληξε την περασμένη εβδομάδα η 5η, και υποτίθεται τελευταία, σύνοδος του ΟΗΕ για τη μάστιγα της ρύπανσης από πλαστικά. Περισσότερες από 100 χώρες συμφώνησαν ότι πρέπει να μπει πλαφόν στην παραγωγή πλαστικών, ενώ μια μικρή ομάδα χωρών που παράγουν πετρέλαιο – πρώτη ύλη για την παραγωγή πολυμερών – ήθελε κανόνες που θα στόχευαν μόνο την πλαστική ρύπανση.
Η συνάντηση της Διακυβερνητικής Επιτροπής Διαπραγμάτευσης ολοκληρώθηκε τη Δευτέρα στο Μπουσάν της Νότιας Κορέας χωρίς να δώσει το ζητούμενο, μια διεθνή δεσμευτική συνθήκη για τα πλαστικά απορρίμματα που καταλήγουν σε ποτάμια και από εκεί σε θάλασσες και ακτές. Οι βασικές αποφάσεις αναβλήθηκαν για επόμενη συνάντηση, της οποίας η ημερομηνία δεν έχει καθοριστεί.
Πολυάριθμες μελέτες έχουν δείξει ότι τα πλαστικά διασπώνται στο περιβάλλον σε μικροσκοπικά κομμάτια που ανιχνεύονται πλέον στον αέρα, στο νερό, στα τρόφιμα και όλα τα ανθρώπινα όργανα, ακόμα και στον εγκέφαλο και στον πλακούντα των εμβρύων. Αν και οι μελέτες δεν έχουν δώσει σαφή συμπεράσματα για τις πιθανές επιπτώσεις, υπάρχουν ενδείξεις ότι τα σωματίδια αυτά και τα χημικά που απελευθερώνουν ίσως απειλούν τις τροφικές αλυσίδες και την ανθρώπινη υγεία.
Πέρα από τα όρια στην παραγωγή, άλλα ζητήματα που διχάζουν είναι ο έλεγχος των παραγωγών πλαστικών και των πρώτων υλών για πλαστικά, καθώς και η παροχή οικονομικής βοήθειας προς τις αναπτυσσόμενες χώρες ώστε να μπορούν να εφαρμόζουν τη ζητούμενη διεθνή συνθήκη.
Η πρόταση του Παναμά για πλαφόν στην παραγωγή βρήκε στήριξη από 100 χώρες αλλά τελικά δεν υιοθετήθηκε. Χώρες με ισχυρή πετροχημική βιομηχανία, όπως η Σαουδική Αραβία, αντιτίθενται σθεναρά στην επιβολή πλαφόν και συστηματικά επικαλούνται διαδικαστικά θέματα για να φρενάρουν τη διαδικασία.