Τελικά, σε ό,τι αφορά τα επιστημονικά επιτεύγματα ποτέ μη λες «ποτέ»! Αυτό θα μπορούσε να είναι το συμπέρασμα ενός απολογισμού της πρώτης εικοσαετίας του 21ου αιώνα, κατά τη διάρκεια της οποίας διαλευκάνθηκαν μια σειρά από μεγάλα μυστήρια αλλάζοντας τη θεώρησή μας για τον κόσμο και ανοίγοντας ταυτόχρονα ένα «παράθυρο» στο μέλλον. Πάρτε για παράδειγμα την απόδειξη της ύπαρξης των βαρυτικών κυμάτων, τα οποία αν και προβλέπονταν από τη θεωρία της σχετικότητας παρατηρήθηκαν σχεδόν στην εκπνοή του πρώτου πέμπτου του αιώνα που διανύουμε, χάρη στη δημιουργία του Παρατηρητηρίου LIGO (Laser Interferometer Gravitational-Wave Observatory).
Αντιστοίχως, χάρη σε ευφυείς πειραματισμούς το περασμένο καλοκαίρι επιβεβαιώθηκαν οι υπολογισμοί του Στίβεν Χόκινγκ που αποδεικνύουν ότι οι μελανές οπές χάνουν ενέργεια, ενώ πριν από μερικές εβδομάδες επιβεβαιώθηκε και το φαινόμενο της επαναθέρμανσης κατά τη γέννηση του Σύμπαντος. Αντίστοιχα «οχυρά» έχουν πέσει και σε άλλα επιστημονικά πεδία. Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1990, εδραιωμένες ήταν οι θέσεις ότι τα θηλαστικά δεν κλωνοποιούνται και τα διαφοροποιημένα κύτταρα δεν αποδιαφοροποιούνται. Η γέννηση της Ντόλι, του προβάτου που υπήρξε το πρώτο κλωνοποιημένο θηλαστικό (το 1996), πυροδότησε την έρευνα των βλαστικών κυττάρων και σήμερα το πεδίο των βλαστοκυτταρικών θεραπειών θεωρείται πολλά υποσχόμενο, όπως επίσης και το πεδίο της δημιουργίας οργάνων και ιστών στο εργαστήριο (για μεταμοσχεύσεις) με τη χρήση προηγμένων τεχνολογιών (όπως παραδείγματος χάριν της τρισδιάστατης εκτύπωσης) και τη χρήση αποδιαφοροποιημένων κυττάρων του λήπτη του μοσχεύματος.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
