Υπάρχει Ελπίς;

Μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα καταφέρουμε κάποια στιγμή, μέσα στα προσεχή χρόνια, να αποκτήσουμε, ως χώρα, ένα συνεκτικό και οργανωμένο σύστημα διαχείρισης κρίσεων; Η απάντηση στο ερώτημα είναι πολύ δύσκολη και με βάση όσα σήμερα βλέπουμε μάλλον είναι και αρνητική. Δεν αρκούν τα χρήματα για τον απαραίτητο εξοπλισμό, ούτε τα προγράμματα τύπου «Αιγίς» για να αλλάξει η σημερινή εικόνα. Ο δρόμος θα είναι δυστυχώς μακρύς, αλλά η επόμενη κρίση δεν θα περιμένει…

Σε επίπεδο πολιτικό, η εύκολη λύση είναι να ομιλεί κανείς περί μιας «λογικής μάνατζερ» (μία άποψη εσχάτως της μόδας ακόμη και σε δημοσιογραφικούς κύκλους), η οποία και θα πρέπει να υιοθετηθεί στον δημόσιο τομέα. Πώς θα επικρατήσει άραγε αυτή η λογική, που λειτουργεί «από πάνω προς τα κάτω», όταν τα χαμηλότερα επίπεδα δεν ταιριάζουν στον τρόπο σκέψης των ανωτέρων; Υπάρχει κάποιος μαγικός τρόπος; Οχι φυσικά. Αυτό θα μπορούσε να συμβεί αν η Ελλάδα διέθετε μία σοβαρή σχολή παραγωγής στελεχών δημόσιας διοίκησης, που θα είχαν αποκτήσει συγκεκριμένο τρόπο σκέψης για τη διαχείριση τόσο απλών όσο και πιο περίπλοκων καταστάσεων. Υπάρχει άραγε ένα τέτοιο σχέδιο;