«Ξαναχτίζοντας την εμπιστοσύνη». Διασχίζοντας κάποιος την 1η Λεωφόρο στο Μανχάταν έξω από τα Ηνωμένα Εθνη για να φτάσει στο «Τουρκικό Σπίτι» θα μπορούσε να αντικρίσει αυτό το σύνθημα της 78ης Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Σε αυτό τον επιβλητικό ουρανοξύστη με την οθωμανική αρχιτεκτονική πραγματοποιήθηκε η συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Δεν γνωρίζουμε το τι μπορεί να βρισκόταν μέσα στο μυαλό τους. Αυτή, όμως, η ανοικοδόμηση της εμπιστοσύνης ίσως να ήταν τελικά η πιο ρεαλιστική προσδοκία που θα μπορούσαν να έχουν οι δύο ηγέτες εκείνο το ηλιόλουστο πρωινό στη Νέα Υόρκη. Αλλωστε ο απόηχος από το διπλωματικό παρασκήνιο προεξοφλούσε ότι οι δύο πλευρές θα προτιμήσουν να μην αγγίξουν τα διαχρονικά ακανθώδη ζητήματα σε αυτή την πρώιμη φάση των συνομιλιών. Κατά τα άλλα, έξω από το «Τουρκικό Σπίτι» φαινόταν να επικρατεί από νωρίς το πρωί μια ακατάπαυστη κινητικότητα. Λιμουζίνες και υπηρεσιακά θωρακισμένα οχήματα με τις σημαίες της Τουρκίας στέκονταν παρκαρισμένα στον παρακείμενο δρόμο που είχε κλειστεί από την αμερικανική μυστική αστυνομία. Οι επιτελείς έτρεχαν πάνω-κάτω, ενώ ορισμένοι εμφανίστηκαν να κουβαλούν αμερικανικές σημαίες για τη συνάντηση που θα ακολουθούσε αργότερα μεταξύ του τούρκου υπουργού Εξωτερικών Χακάν Φιντάν και του αμερικανού ομολόγου του Αντονι Μπλίνκεν.
Ο πρόεδρος Ερντογάν δεν αντάμειψε με μια εμφάνιση τους δημοσιογράφους που είχαν κατασκηνώσει έξω από τον ουρανοξύστη, καθώς φαίνεται ότι πέρασε όλη την ημέρα μέσα στο κτίριο. Παρ’ όλα αυτά, ο Χακάν Φιντάν ξεπρόβαλε μαζί με τον σύμβουλο του τούρκου προέδρου Τσαγατάι Κιλίτς. Λίγη ώρα αργότερα εμφανίστηκε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης να καταφτάνει πεζός μαζί με την ελληνική διπλωματική αποστολή να τον περιστοιχίζει. Ο Πρωθυπουργός εμφανίστηκε ευδιάθετος αλλά και φειδωλός στις δηλώσεις του, καθώς στην ερώτηση για το εάν αισθάνεται αισιόδοξος απάντησε με ένα φευγαλέο καλημέρα πριν εξαφανιστεί μέσα στην είσοδο του κτιρίου. H είσοδος μέσα στο «Τουρκικό Σπίτι» δεν επιτρεπόταν στους δημοσιογράφους παρά μόνο στις κάμερες. Παρά το γεγονός ότι ο Ερντογάν δεν φάνηκε στην ομιλία που είχε κάνει μια μέρα νωρίτερα να αλλάζει τη σκληρή γραμμή της διχοτόμησης για το Κυπριακό, οι πληροφορίες λένε ότι το καλό κλίμα μέσα στην αίθουσα διατηρήθηκε ακόμα και όταν έσβησαν τα φώτα από τις κάμερες. Παρόλο που η συνάντηση κράτησε λίγο παραπάνω από μια ώρα, η αίσθηση ήταν ότι ο χρόνος κύλησε πολύ πιο γρήγορα. Αυτό ίσως να οφειλόταν στην έντονη κινητικότητα που υπήρχε τριγύρω, η οποία έκανε την αναμονή να φαντάζει λιγότερο έντονη γιατί πάντα υπήρχε κάτι να παρατηρήσεις.
«Πυρετός» στο Μανχάταν
Αυτό άλλωστε είναι και το νόημα της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Για σχεδόν πέντε μέρες οι πολιτικοί ηγέτες από σχεδόν όλες τις χώρες του κόσμου περιφέρονται στριμωγμένοι σε λίγα οικοδομικά τετράγωνα μέσα στην καρδιά του Μανχάταν. Οσο ο Ταγίπ Ερντογάν τράταρε τσάι τον Κυριάκο Μητσοτάκη πάνω στον ουρανοξύστη, όπως μπορεί να υποθέσει κανείς ότι θα του πρόσφερε, από κάτω δεν σταμάτησαν να περνούν δεκάδες πολιτικοί, διπλωμάτες και δημοσιογράφοι.
Είδαμε τον πρώην πρωθυπουργό της Μεγάλης Βρετανίας, τον Τόνι Μπλερ, να τρέχει αργοπορημένος σε κάποιο ραντεβού, την αμερικανίδα υφυπουργό Βικτόρια Νούλαντ να μιλάει έντονα στο τηλέφωνο και τον παραλίγο πλανητάρχη Αλ Γκορ να δίνει λίγο παραδίπλα συνέντευξη και να μιλάει με το ίδιο πάθος που πάντα τον διακατέχει για την κλιματική κρίση. Και όλα αυτά την ώρα που υπήρχαν διαδηλωτές για κάθε θέμα που μπορεί να φανταστεί κάποιος, από το ζήτημα της Ταιβάν μέχρι τη γενοκτονία στο Τιγκράι στην Αιθιοπία και το Ναγκόρνο Καραμπάχ.
Αλλά αυτή ίσως να είναι τελικά η γοητεία αλλά και η ουσία της Γενικής Συνέλευσης. Μπορεί να βρίσκεσαι εκεί για ένα πολύ συγκεκριμένο θέμα, στη δική μας περίπτωση τα ελληνοτουρκικά, αλλά όντας χαμένος μέσα στη Βαβέλ των Ηνωμένων Εθνών, δεν μπορείς να μη δεις τα προβλήματά σου με μια άλλη οπτική. Γιατί μοιραία συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι το κέντρο του κόσμου. Με αυτά και με αυτά, όμως, η συνάντηση τελείωσε. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βγήκε από το «Τουρκικό Σπίτι» και έστριψε αριστερά για να κατευθυνθεί προς τα γραφεία της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Ελλάδας στον ΟΗΕ. Ο πρόεδρος Ερντογάν θα έβγαινε πολύ αργότερα εκείνο το απόγευμα όταν η 1η Λεωφόρος θα ήταν σχεδόν άδεια.Δεν είδαμε ποιον δρόμο πήρε. Εάν, όμως, έστριψε δεξιά, τότε μάλλον το βλέμμα του θα έπεσε σίγουρα πάνω στη μεγάλη επιγραφή με τα χρυσά γράμματα που είναι χαραγμένα στον τοίχο μπροστά από την είσοδο των Ηνωμένων Εθνών. Η φράση ανήκει στον προφήτη Ησαΐα και λέει: «(ο Θεός) θα κρίνει μεταξύ των εθνών και θα λύνει διαφορές για πολλούς λαούς. Τότε τα ξίφη τους θα τα σφυρηλατήσουν σε άροτρα και τις λόγχες τους σε δρεπάνια. Ξίφος δεν θα σηκώνει το ένα έθνος ενάντια στο άλλο και πια δεν θα μαθαίνουν να πολεμούν».
