Τρύπες

Επρεπε άραγε να συρθούν στα αστυνομικά τμήματα μηνυόμενοι εκπαιδευτικοί από αστυνομικούς για να ενεργοποιηθούν τα αντανακλαστικά των θεσμών της πολιτείας; Δεν γινόταν άλλοι θεσμοί να μην επιτρέψουν τις εκταφές νεκρών ικανοποιώντας το αίτημα των αρνητών που πιστεύουν ότι οικείοι τους δεν πέθαναν από τον κορωνοϊό; Και ποιο θα είναι το επόμενο χτύπημα; Να αναγνωρίσει νομική ισχύ κάποιο άλλο όργανο της πολιτείας στις «συμβάσεις των Τοπικών Επιτροπών Συνδιαχειριστών Αυτόχθονων Ελλήνων» που επιδίδουν αρνητές στα σχολεία διεκδικώντας αποζημιώσεις εκατομμυρίων ευρώ από τους διευθυντές τους μέχρι μια νέα εγκύκλιος να εξορθολογίσει τη σχέση του κράτους δικαίου με τους πολίτες του;

Είναι μάλλον και αυτή μία από τις δοκιμασίες της πανδημίας. Ο ανορθολογισμός βρίσκει τρύπες στο κράτος δικαίου για να εμφανιστεί νομότυπος και σύννομος. Σαν εκείνον τον δικαστή που δέχθηκε πως δεν αποκλείεται να έχει ο Αρτέμης Σώρρας στην τράπεζα 600 δισεκατομμύρια ευρώ, εντεταλμένα όργανα θεωρούν πως εφαρμόζουν τον νόμο όταν οδηγούν στο αυτόφωρο δασκάλους και καθηγητές. Δεν χάνουν μόνο το πνεύμα του νόμου. Αδυνατούν να διαβάσουν ακόμη και το γράμμα. Δεν επιβάλλουν την τάξη. Δημιουργούν ανασφάλεια δικαίου. Ο εκπαιδευτικός συμμορφώνεται με τις οδηγίες και αρνείται την είσοδο στο σχολείο σε μαθητές που δεν έχουν κάνει το τεστ ή δεν φορούν μάσκα. Και ξαφνικά βρίσκεται σε ένα αστυνομικά τμήμα – μήπως με έναν δικαστή σαν του Σώρρα θα βρισκόταν και στη φυλακή;