ΤΡΥΠΕΣ

Αν και λογιότατος, αυτή τη φορά ο Πρόεδρος της Βουλής άφησε κατά μέρος το λόγιο ύφος. Η Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας, είπε, είναι «σουρωτήρι». Καμία λέξη, κανένας άλλος παραλληλισμός δεν κρίθηκε καταλληλότερος από αυτόν με ένα μαγειρικό σκεύος για να περιγράψει τη διαρροή από βουλευτή της αντιπολίτευσης των όσων διαμείβονταν κατά την ακρόαση του νέου διοικητή της ΕΥΠ. Τι και ποιον να τσιτάρεις όταν η αρχή της μυστικότητας καταστρατηγείται με όρους λάιβ αναμετάδοσης; Πόσο Πλάτωνας να χωρέσει σε ένα παραθεσμικό «Συμβαίνει τώρα»;

Ο τρίτος τη τάξει πολιτειακός παράγων επιστράτευσε μια πιο λαϊκότροπη εκδοχή του, την εκδοχή του βουλευτή Ιωαννίνων ας πούμε, για να δείξει το δέντρο. Χωρίς το βάρος της σκεύης του θεσμικού ρόλου, ωστόσο, θα μπορούσε κανείς να επιστρατεύσει την ίδια εκδοχή για να δείξει το δάσος. Σουρωτήρι δεν είναι μόνο μια Επιτροπή της Βουλής. Σουρωτήρι μοιάζει να είναι η ίδια η φιλελεύθερη δημοκρατία. Η μείωση το 2018 από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ του αριθμού των εισαγγελέων με την οποία απομειώθηκε η εμπλοκή της δικαστικής εξουσίας στην ΕΥΠ άνοιξε μια τρύπα στον ιστό της. Η υπαγωγή της υπηρεσίας απευθείας στο πρωθυπουργικό γραφείο το 2019 από την κυβέρνηση της ΝΔ, μια δεύτερη. Ο εξοβελισμός δύο χρόνια αργότερα μιας ανεξάρτητης Αρχής, όπως η ΑΔΑΕ, από τον έλεγχο των παρακολουθήσεων, μια τρίτη. Ο ούτως ή άλλως τρομακτικός αριθμός των 15.000 επισυνδέσεων αποψιλώθηκε έτσι από καίριες δημοκρατικές εγγυήσεις.