Η Αννα-Μισέλ Ασημακοπούλου αντέδρασε σαν νήπιο που το τσακώνουν να κάνει σκανδαλιά. Οταν «έσκασε» το σκάνδαλο με την αποστολή email σε αποδήμους με στοιχεία που υπήρχαν στους εκλογικούς καταλόγους του υπουργείου Εσωτερικών, το αρνήθηκε τρις. «Δέχομαι εκστρατεία λάσπης». «Τα στοιχεία τα συγκέντρωσα ως ευρωβουλευτής στη διάρκεια των τελευταίων 5 ετών, ώστε να ζητήσω την άδεια να επικοινωνώ τακτικά μαζί τους», σύμφωνα με τους περιορισμούς του GDPR. «Ουδέποτε έλαβα προσωπικά δεδομένα από το υπουργείο Εσωτερικών ή άλλον φορέα της κυβέρνησης».
Τις πταίει;
Την 1η Μαρτίου όσα της καταλόγιζαν ήταν, όπως έλεγε, «θεωρίες συνωμοσίας» για να πλήξουν την επιστολική ψήφο. Είκοσι έξι μέρες μετά, αφού προηγήθηκε η έρευνα του Μεγάρου Μαξίμου, η παραίτηση ενός γενικού γραμματέα και του γραμματέα αποδήμων της ΝΔ και η δική της απόσυρση από το ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ, η Ασημακοπούλου έστειλε νέο μήνυμα στους αποδήμους. Πηγή της προέλευσης και της επεξεργασίας των προσωπικών δεδομένων των αποδήμων «αποτελεί το «Αρχείο Αποδήμων 2023″, το οποίο περιήλθε στα χέρια μου στα τέλη Ιανουαρίου 2024, σε ψηφιακή μορφή, από τον τότε Γραμματέα Απόδημου Ελληνισμού της Νέας Δημοκρατίας κ. Νίκο Θεοδωρόπουλο».
Ο Θεοδωρόπουλος υποδεικνύεται από το Μέγαρο Μαξίμου, το υπουργείο Εσωτερικών και την Ασημακοπούλου ως πηγή του κακού, ενώ τα αρχεία διέρρευσαν αρχικά από το υπουργείο Εσωτερικών. Ο πρώην γραμματέας αποδήμων της ΝΔ ήταν ένα πρόσωπο που θήτευσε σε έναν μηχανισμό ο οποίος όποτε έκρινε σκόπιμο έπαιρνε τις ελευθερίες του καταπατώντας νόμους και κανόνες, όπως έδειξε το σκάνδαλο των υποκλοπών.
Αν η Ασημακοπούλου καλόπιστα αναζητούσε στοιχεία επικοινωνίας των αποδήμων, γιατί δεν απευθύνθηκε στο υπουργείο Εσωτερικών ώστε να πάρει όσα νόμιμα εδικαιούτο ως υποψήφια; Γιατί πήγε κατευθείαν στο κόμμα και προτίμησε να παρανομήσει; Ο Θεοδωρόπουλος έδωσε το αρχείο μόνο στην Ασημακοπούλου, θα έκανε το ίδιο με άλλους υποψήφιους ευρωβουλευτές ή μόνο με όσους στήριζε περισσότερο το Μέγαρο Μαξίμου; Χειριζόταν μόνος του; Αποφάσιζε μόνος του το αρχείο ή ακολουθούσε εντολές άνωθεν; Τι έκανε το υλικό που παράνομα είχε στα χέρια του από τον Μάιο του 2023 που, σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση, διέρρευσε από το υπουργείο Εσωτερικών, μέχρι τον Ιανουάριο του 2025 που το ενεχείρισε στην Ασημακοπούλου; Μήπως στο μεσοδιάστημα το αρχείο εμπλουτίστηκε με νέα στοιχεία αποδήμων από τα αρχεία της επιστολικής ψήφου;
Οταν η παραδοχή προκαλεί περισσότερα ερωτήματα από όσα απαντά κάτι δεν πάει καλά. Το ίδιο συμβαίνει και με το νέο μήνυμα της Ασημακοπούλου στους αποδήμους. «Αυτονοήτως, δεν είχα πρόθεση να σας προωθήσω εμπορικά προϊόντα ή υπηρεσίες» γράφει, αν και ως δικηγόρος γνωρίζει ότι αυτό δεν μετριάζει το παράπτωμά της. Η πολιτική επικοινωνία, καλώς ή κακώς, υπόκειται σε εξίσου αυστηρούς περιορισμούς με την εμπορική και προϋποθέτει τη ρητή συναίνεση της άλλης πλευράς.
«Η επικοινωνία μου», συνεχίζει, «παρέπεμπε στις πηγές και στους όρους επεξεργασίας των προσωπικών δεδομένων σας, όπως προκύπτουν από την αναρτημένη στην ιστοσελίδα μου πολιτική προστασίας απορρήτου και προσωπικών δεδομένων. Σας ζητούσα ακόμα την άδεια να επικοινωνώ μαζί σας, κατά το επόμενο διάστημα, προβάλλοντας τις θέσεις μου, εν όψει της υποψηφιότητάς μου για τις Ευρωεκλογές του Ιουνίου 2024, παρέχοντάς σας δικαίωμα απόρριψης κάθε περαιτέρω επικοινωνίας».
Πλήγμα στην επιστολική
H παροχή δυνατότητας απεγγραφής, ωστόσο, σύμφωνα με πηγές που γνωρίζουν πολύ καλά τον GDPR, δεν αναιρεί την αρχική παραβίαση των προσωπικών δεδομένων αυτών που έλαβαν το μήνυμα, καθώς δεν είχαν δώσει τη ρητή συναίνεσή τους για την επικοινωνία. Η απολογία της Ασημακοπούλου, παρότι μοιάζει ειλικρινής, δεν είναι παρά μια πολιτικάντικη προσπάθεια να ελαφρύνει το βάρος που εκτροχίασε την πολιτική της διαδρομή. Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα και η Δικαιοσύνη αναμένεται να απαντήσουν σε όλα τα ερωτήματα, αλλά η επιστολική ψήφος ήδη έχει δεχθεί πλήγμα. Οταν ξέσπασε το σκάνδαλο είχαν εγγραφεί στην πλατφόρμα 10.000 απόδημοι, ο αριθμός σήμερα βρίσκεται στις 17.352, πολύ χαμηλά και πίσω από τις προβλέψεις.
