Είχα ακούσει το διάγγελμα του Μπόρις Τζόνσον, όταν ακόμη η κυβερνητική ελίτ της Μεγάλης Βρετανίας εφάρμοζε την πολιτική ανοησία της «ανοσίας της αγέλης». Σοκαρίστηκα τότε από την ωμότητα με την οποία προειδοποιούσε της συμπατριώτες του για της συνέπειες μιας πανδημίας για την οποία δεν έπαιρνε κανένα μέτρο, έχοντας βάλει στη ζυγαριά τις ανθρώπινες ζωές και την καταστροφή της οικονομίας. Ηταν η ίδια εποχή που ο διοικητής της τραπέζης της χώρας είχε αποκλείσει με τρόπο κατηγορηματικό την πιθανότητα να ενισχύσει απευθείας την κυβέρνηση με ζεστό χρήμα για να αντιμετωπίσει τις συνέπειες του κορωνοϊού. Ο Αντριου Μπέιλι τόνισε τότε ότι η κυβέρνηση δεν χρειάζεται καμία βοήθεια. Προφανώς είχε κατά νου αυτό που άρρητα προέκυπτε από την πολιτική τόσο του Τζόνσον όσο και του Τραμπ: για μια γρίπη που σκοτώνει υπερήλικες δεν θα διαλύσουμε την οικονομία…
«Δεν θα σας κρύψω την αλήθεια», είχε πει στους συμπολίτες του ο βρετανός ηγέτης, «θα χάσουμε ανθρώπους. Πολλοί γονείς και παππούδες μας θα φύγουν από τη ζωή πριν την ώρα τους». Κι όμως τους έλεγε τη μισή αλήθεια, που συνήθως είναι το πιο δηλητηριώδες ψέμα. Εκρυβε ότι οι σφοδρές συνέπειες της πανδημίας στη χώρα είχαν άμεση σχέση με την άρνηση της κυβέρνησής του να εφαρμόσει τη μόνη ασπίδα που έχουμε για την ώρα απέναντι στον ιό, την απόλυτη καραντίνα του πληθυσμού.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
