Πόσο εύκολο είναι ένα τριήμερο στις Σπέτσες για τα μέλη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ να αλλάξει το βαρύ κλίμα που υπάρχει σε μεγάλη ομάδα βουλευτών;
«Τον ΣΥΡΙΖΑ όσο και να τον πολεμάτε δεν πρόκειται να τον τελειώσετε» λέει ο Στέφανος Κασσελάκης, αλλά το κόμμα καταφέρνει με όσα τραγελαφικά συμβαίνουν την τελευταία περίοδο να βρίσκεται στο επίκεντρο της αρνητικής δημοσιότητας, παρά τη φιλότιμη προσπάθεια του προέδρου του να διαμορφώσει μια θετική εικόνα κυρίως με τα βιντεάκια στο TikTok και άλλες αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που συνηθίζει να ανεβάζει.
Αντιθέτως, η πρόσκληση του Στ. Κασσελάκη για τις Σπέτσες ήταν μια πρωτόγνωρη διαδικασία, καθώς επί τρεις ημέρες, από την Παρασκευή το μεσημέρι έως το μεσημέρι της Κυριακής, οι βουλευτές-τομεάρχες επρόκειτο να κινηθούν όπως τα στελέχη μεγάλων πολυεθνικών. Και αυτό διότι τέτοιου είδους μαζώξεις για ανταλλαγή απόψεων και χαλαρή συζήτηση είναι μια τακτική που ακολουθείται από μεγάλες επιχειρήσεις, καθώς θεωρείται πως λειτουργεί πιο αποδοτικά.
Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ μόλις έχουν φτάσει στις Σπέτσες για τη σύσκεψη της Κοινοβουλευτικής Ομάδας.
Μόνο που στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ το πρόβλημα είναι βαθύτατα πολιτικό και ακόμα και τέτοιες «ξενόφερτες» πρακτικές, οι οποίες ξενίζουν πολλούς στο εγχώριο πολιτικό σύστημα, δεν είναι ικανές να αλλάξουν την ατμόσφαιρα.
Φιλοδοξία πάντως του προέδρου είναι το brainstorming στο σπίτι του – με τα power points των τομεαρχών για το τι έχουν κάνει και τι θα κάνουν από εδώ και στο εξής – να δώσει ώθηση από εδώ και πέρα στο κόμμα για να αρχίσει η ανοδική πορεία έως τις ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου.
Δύσκολο στοίχημα για τον Στ. Κασσελάκη που είδε να απέχουν ο Αλέξης Τσίπρας, η Ολγα Γεροβασίλη και η Ελενα Ακρίτα από το κάλεσμα των Σπετσών. Η έλλειψη συντονισμού, η αδυναμία κοινού βηματισμού ακόμα και κεντρικών στελεχών, που αυτοσχεδιάζουν, η αίσθηση ότι δεν ξέρει η δεξιά τι ποιεί η αριστερά στο κόμμα, η προβληματική διαχείριση πολλών σύνθετων καταστάσεων και τα αντιφατικά μηνύματα που εκπέμπονται από το κόμμα τροφοδοτούν συνεχώς την εσωστρέφεια.
Βασικά προβλήματα η έλλειψη συντονισμού, η αδυναμία κοινού βηματισμού ακόμα και κεντρικών στελεχών, που αυτοσχεδιάζουν, και η αίσθηση ότι δεν ξέρει η δεξιά τι ποιεί η αριστερά στο κόμμα
Ενδεικτικές είναι οι παραφωνίες, οι διαφωνίες και οι διαφορετικές απόψεις για τρία νομοσχέδια που είναι στο επίκεντρο της δημοσιότητας και για τα οποία ορισμένοι βουλευτές, προφανώς με πιο κεντρώα λογική και όχι αυστηρά αριστερή, έχουν εκφραστεί αρνητικά ή με επιφυλάξεις και δημόσια και στο παρασκήνιο.
Είναι το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για τα ομόφυλα ζευγάρια, η πρόταση για τον διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας που προανήγγειλε ο Στ. Κασσελάκης από το βήμα της Κεντρικής Επιτροπής την περασμένη Κυριακή και αφού είχε προηγηθεί την προηγουμένη η συνάντησή του με τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών κ. Ιερώνυμο και το νομοσχέδιο για την ίδρυση των μη κρατικών ΑΕΙ.
Η προσπάθεια για να πέσουν οι τόνοι
Το τριήμερο (επί της ουσίας ένα γεμάτο σαρανταοκτάωρο) δύναται να λειτουργήσει θεραπευτικά; Οχι, λένε οι μυημένοι, αν και παραδέχονται πως είναι μια πολύ καλή ευκαιρία σε ένα πιο χαλαρό περιβάλλον να πέσουν οι τόνοι και να γίνει ενδεχομένως πιο παραγωγική συζήτηση από αυτήν που θα γινόταν στην αίθουσα της Γερουσίας της Βουλής ή σε κάποια κομματική αίθουσα ή σε χώρο ξενοδοχείου.
Βέβαια, η προσπάθεια να πέσουν οι τόνοι είχε ξεκινήσει από το περασμένο Σαββατοκύριακο, το διήμερο της διεξαγωγής της ΚΕ, όταν ο Στ. Κασσελάκης μίλησε με τον Παύλο Πολάκη για να αμβλυνθούν οι αντιθέσεις και έκλεισε το θέμα με τη Δώρα Αυγέρη, καθώς την προπερασμένη Παρασκευή είχε δοθεί κάκιστη εικόνα όταν η εκπρόσωπος Τύπου έδωσε την εντύπωση πως διορθώνει τον Στ. Κασσελάκη για τα περί κομματικής πειθαρχίας δίνοντας άλλη γραμμή, με τον πρόεδρο του κόμματος να παρεμβαίνει το βράδυ για να εμμείνει στα περί κομματικής πειθαρχίας.
Η οικία του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ όπου δέχθηκε τους βουλευτές του κόμματος.
Χαοτικό σύστημα και αυτόνομοι βουλευτές
Η ιστορία όμως με τη Δώρα Αυγέρη ανέδειξε το μείζον θέμα – το οποίο είχε πάντα ο ΣΥΡΙΖΑ και επί προεδρίας Αλέξη Τσίπρα –, ένα χαοτικό σύστημα εσωτερικής διοίκησης που δεν βοηθάει να στέλνονται τα κατάλληλα μηνύματα στην κοινή γνώμη. Και εάν ο Στ. Κασσελάκης επέλεξε το χαλαρό brainstorming στις Σπέτσες, έχει σίγουρα πολλά ακόμα να αντλήσει από την εργαλειοθήκη του μάνατζμεντ για να καταφέρει να κάνει τον ΣΥΡΙΖΑ κανονικό κόμμα με αρχή, μέση και τέλος και κυρίως να επιτευχθεί υψηλό επίπεδο συντονισμού.
Συλλογικότητα δεν υφίσταται, όπως και συντροφικότητα. Στον αντίποδα, περισσεύουν οι προσωπικές στρατηγικές σε πολλά ζητήματα και αρκετοί βουλευτές κινούνται αυτόνομα έχοντας τις δικές τους κόκκινες γραμμές, κάτι που, όπως λένε πολλοί, θα φανεί και πιο έντονα στην πορεία προς το συνέδριο στα τέλη του Φεβρουαρίου.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Νίνα Κασιμάτη, η οποία έστειλε επιστολή προς τον πρόεδρο της ΚΟ Σωκράτη Φάμελλο, εκφράζοντας ενστάσεις για τη σκοπιμότητα της κατάθεσης πρότασης νόμου για τον διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας και ζήτησε να μην τίθεται η υπογραφή της σε διάφορα κείμενα χωρίς να ερωτηθεί. Η Αθηνά Λινού παραιτήθηκε από τομεάρχης Παιδείας και είχε εκφράσει αμφίσημες δηλώσεις για τα μη κρατικά ΑΕΙ, εκτός της γραμμής του ΣΥΡΙΖΑ, όπως και ο Πέτρος Παππάς.
