1. Η γραμμή και ο εαυτός
Τυπικά, η Κουμουνδούρου έχει παραγγείλει αντιπολιτευτικούς τόνους χωρίς αντισυστημικές υστερίες. Ο σύντροφος που είδε την κυβέρνηση να δολοφονεί παιδιά στα τρένα, δηλαδή, δεν ακολούθησε τις οδηγίες της κομματικής έδρας για το λεξιλόγιο με το οποίο τα στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης πρέπει να επιτίθενται στην κυβέρνηση. Ο Νάσος Ηλιόπουλος, πάλι, ο οποίος διαπίστωσε πως η αίσθηση μεγάλης μερίδας της κοινής γνώμης, και ειδικά της νεολαίας, «είναι ότι έχει εκτροχιαστεί η χώρα», εφάρμοσε κατά γράμμα το συριζαϊκό εγχειρίδιο των ημερών. Αν δεν βρίσκει κανείς μεγάλες διαφορές ανάμεσα σε όσα είπε ο εκτός γραμμής και σε αυτά που υποστήριξε ο εντός – μια και αμφότεροι φάνηκε να ποντάρουν σε μια αναταραχή που θα βγάλει τη χώρα από τις ράγες -, είναι γιατί παραμένει δύσκολο για τον ΣΥΡΙΖΑ να υπερβεί τον εαυτό του και γίνει κάποιος άλλος.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
