Ριάλιτι για ρεζέρβες
Αν οι συγγενείς του πρίγκιπα Χάρι είχαν κρατήσει την ελάχιστη επαφή με τις ελληνικές τους ρίζες, θα μπορούσαν να αντιληφθούν ότι μια ρεζέρβα δεν γίνεται να φωνάζει τίποτα άλλο παρά εκείνη τη βρισιά που τελειώνει με τη φράση «κι εσύ κι ο γρύλος σου».
Οπως και να ‘χει, τα απομνημονεύματά του – που είναι μια τέτοια κραυγή – ίσως αποδειχθούν χρήσιμα. Ενδέχεται να δείξουν σε κάποιους φιλομοναρχικούς κάτι που οι αντιμοναρχικοί υπέθεταν πολύ πριν διαβάσουν τις διηγήσεις ενός Royal από τα ενδότερα των βρετανικών παλατιών.
Ενδέχεται να τους κάνουν να σκεφτούν πως οι βασιλικές οικογένειες σήμερα δεν διαφέρουν από τα σελέμπριτι που δημιουργούν τα ριάλιτι. Τσακώνονται για φορέματα, κλαίνε στα πατώματα, ντιλάρουν με σκανδαλοθηρικά έντυπα και ξεκατινιάζονται ον και οφ δε ρέκορντ. Δεν έχουν γαλάζιο αίμα. Είναι τόσο κοινότοποι όσο οι Καρντάσιανς.
Εκπτωτοι χωρίς «ίνφλουενς»
Ο έκπτωτος μονάρχης δεν θα ταφεί με τιμές αρχηγού κράτους. Αναμενόμενο. Ο ρόλος του ως ιστορικού προσώπου διήρκεσε μόλις εννέα χρόνια και τελείωσε οριστικά με το 69,18% του δημοψηφίσματος το 1974.
Η Γ’ Ελληνική Δημοκρατία είναι μια χώρα διαφορετική από αυτή στην οποία ο Κωνσταντίνος κρατούσε το ανώτατο αξίωμα. Οχι μόνο γιατί το πολίτευμά της είναι άλλο, αλλά και επειδή η κοινή της γνώμη σταδιακά έπαψε να τον αντιμετωπίζει με τα φορτισμένα αισθήματα που προκαλούσε ένας γιος της Φρειδερίκης.
Εδώ και καιρό εκείνος, τα παιδιά του, οι νύφες, οι γαμπροί και τα εγγόνια του είναι απλά μερικοί απ’ τους δεκάδες πρωταγωνιστές κουτσομπολίστικων ειδήσεων. Τίποτα περισσότερο, ενίοτε – όταν εξελίσσεται κάποιο δράμα στην εγχώρια σόουμπιζ, φέρ’ ειπείν – κάτι πολύ λιγότερο. Οι μοναδικοί γνήσιοι τίτλοι της «Οικογένειας» είναι πλέον των ινσταγκράμερς που ονειρεύονται να γίνουν ινφλουένσερς.
Τα Γλυπτά και η ψήφος
Η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου ανήκει στους Συριζαίους που συνήθως προτιμούν να μιλούν για τον τομέα τους. Σε μια από τις σπάνιες φορές που αγνόησε αυτόν τον άτυπο κανόνα της δημόσιας παρουσίας της, λοιπόν, κατακεραύνωσε την κυβέρνηση επειδή εντάσσει τα Γλυπτά του Παρθενώνα «στην προεκλογική φαρέτρα της ΝΔ».
Μια μέρα μετά, ωστόσο, ο Πρωθυπουργός αποπειράθηκε να καθησυχάσει τους αντιπάλους του, λέγοντας στην ΠτΔ πως δεν αναμένει άμεσα αποτελέσματα στις διαπραγματεύσεις με το Βρετανικό Μουσείο.
Η μητσοτακική επισήμανση τονίζει μια αντίφαση της συριζαϊκής προεκλογικής σκέψης: αν το θέμα είναι «δικαιοσύνη παντού», οι αγωνιώντες για τη Δημοκρατία και το Κράτος Δικαίου ψηφοφόροι, που βλέπουν τα εισοδήματά τους να μειώνονται, γιατί να μαγευτούν από την επιστροφή αρχαιοτήτων; Τόσο λίγη εμπιστοσύνη έχουν οι αριστεροί στα κριτήρια της λαϊκής ετυμηγορίας;
Διαβάζοντας την Ιστορία
Εχει δίκιο ο Αντώνης Σαμαράς. Ο θάνατος του Γλύξμπουργκ «ούτε μπορεί ούτε πρέπει να διχάζει». Βέβαια, έσπευσε να θυμίσει ωσάν προτέρημα του εκλιπόντος πως αποδέχθηκε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος και «δεν δημιούργησε κανένα πολιτικό πρόβλημα».
Μια και «οι Δημοκρατίες δεν αποσιωπούν το παρελθόν τους», όμως, καλό είναι να μην το κάνουν ούτε οι εκλεγμένοι τους. Εκτός κι αν ο πρώην πρωθυπουργός δεν έχει διαβάσει πως το Foreign Office είχε ενημερώσει τον Κωνσταντίνο Καραμανλή το 1976 ότι οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες είχαν μαγνητοφωνήσει τον Τέως ενώ συνωμοτούσε για να τον ανατρέψει και να επιστρέψει. Πάντως, το 1997, που εκδόθηκαν τα 12τομα «Αρχεία Καραμανλή», περιλαμβάνοντας αναφορά στο σχεδιαζόμενο βασιλικό πραξικόπημα, είχε πολύ χρόνο για ανάγνωση – ήταν αρχηγός της Πολιτικής Ανοιξης.
