Τα τελευταία 46 χρόνια στον δημόσιο λόγο για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις και την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο κυριαρχούν ορισμένες βασικές έννοιες γύρω από τις οποίες πολύ συχνά δημιουργούνται συγχύσεις. Τις τελευταίες εβδομάδες κεντρικό θέμα της ειδησεογραφίας είναι οι συνεχείς τουρκικές προκλήσεις και η ένταση μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο που έχει λάβει τη μορφή της εξόδου και της αντιπαράταξης των στόλων των δύο χωρών στη θαλάσσια περιοχή των απώτερων ορίων της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ που αντιστοιχεί στην πλήρη επήρεια του νησιωτικού συμπλέγματος Καστελλορίζου, και συγκεκριμένα της νήσου Στρογγύλης. Η κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο απασχολεί όλη τη διεθνή κοινότητα: την ΕΕ, και ιδίως τη Γαλλία και τη Γερμανία, τις ΗΠΑ, τη Ρωσία. Στοιχειώδης προϋπόθεση για την κατανόηση της κατάστασης και τη διαμόρφωση υπεύθυνης θέσης από τους πολίτες είναι η γνώση για το περιεχόμενο των βασικών όρων και εννοιών. Το γλωσσάρι που ακολουθεί αντλεί από δύο έγκυρες πηγές, μια επιστημονική και μια θεσμική. Η επιστημονική πηγή είναι το βιβλίο «Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο» (Νομική Βιβλιοθήκη, 3η έκδοση, 2019) του πρύτανη των ελλήνων διεθνολόγων Εμμανουήλ Ρούκουνα, ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, μέλους της Ακαδημίας και διατελέσαντος ad hoc δικαστή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Η θεσμική πηγή είναι οι θέσεις που είναι αναρτημένες στην επίσημη ιστοσελίδα του υπουργείου Εξωτερικών αλλά και το κείμενο της Διεθνούς Σύμβασης Δικαίου της Θάλασσας του 1982, που τέθηκε σε ισχύ το 1994 και απηχεί εθιμικό διεθνές δίκαιο. Ενεργός πολίτης πιστεύουμε ότι είναι ο ενημερωμένος πολίτης και ελπίζουμε ότι συμβάλλουμε σε αυτό.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
