Η απόφαση της Ρωσίας να εισβάλει στην Ουκρανία στα τέλη Φεβρουαρίου έχει αποτελέσει τη θρυαλλίδα ανατροπών σε πολλούς τομείς. Και ένας από αυτούς είναι ο τομέας των υδρογονανθράκων στην Ελλάδα. Μετά από μία σειρά ετών που πολλοί νόμισαν ότι η χώρα μας θα μετατραπεί σε «Σαουδική Αραβία ή Νορβηγία της Μεσογείου», περάσαμε σε μία περίοδο που η βασική επιλογή ήταν η απότομη στροφή στην «πράσινη ενέργεια». Ταυτόχρονα όμως, κάποιοι πρέσβευαν μία πιο ισορροπημένη γραμμή, η οποία κινείτο γύρω από το σκεπτικό ότι το φυσικό αέριο (κατά κύριο λόγο) θα μπορούσε να είναι το «κλειδί» για το άνοιγμα της «πόρτας» της μετάβασης σε μία «πράσινη οικονομία», όπου το αποτύπωμα των ορυκτών καυσίμων θα βαίνει μειούμενο.
Ενας από τους ανθρώπους αυτούς ήταν ο Ρίκαρ Σκούφιας. Ο σημερινός πρόεδρος της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων (ΕΔΕΥ) ίσως δεν είναι τόσο ευρέως γνωστός, αλλά όσοι παρακολουθούν τα θέματα της ενέργειας από κοντά ξέρουν ότι ο ρόλος του υπήρξε κομβικός, ώστε να ευοδωθεί το μεγάλο σχέδιο της κατασκευής του Διαδριατικού Αγωγού (Trans-Adriatic Pipeline – TAP). Ο σουηδικής υπηκοότητας κ. Σκούφιας, άνθρωπος με ελληνικές ρίζες όπως μαρτυρεί και το επίθετό του, ήταν ο επικεφαλής του «ελληνικού σκέλους» του ΤΑΡ, αυτού του αγωγού μήκους 878 χιλιομέτρων που μεταφέρει αέριο από το Αζερμπαϊτζάν στην Ευρώπη.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
