Ο τελευταίος Σοσιαλιστής πρόεδρος της Κομισιόν ήταν ο Γάλλος Ζακ Ντελόρ. H θητεία του έληξε το 1995 και έκτοτε, για περισσότερα από 20 χρόνια, οι Ευρωπαίοι Σοσιαλιστές δεν έχουν καταφέρει να εκλέξουν κανένα στέλεχός τους στο κορυφαίο αξίωμα της ΕΕ.
Την κρίση στη σοσιαλιστική οικογένεια, εξαιτίας της συνεργασίας της με την Κεντροδεξιά, επέτεινε η δεκαετής οικονομική κρίση. Τα κοινωνικά χαρακτηριστικά του Σοσιαλισμού αμβλύνθηκαν, η δύναμή του συρρικνώθηκε καθώς βρίσκονται στην αντιπολίτευση σε 16 κράτη-μέλη. Το τελευταίο διάστημα έχει εμφανιστεί μια νέα απειλή: η πίεση που υφίστανται οι Σοσιαλδημοκράτες από τα αριστερά, ιδίως από τα κόμματα των Πρασίνων. Σήμερα, οι Σοσιαλιστές έχουν μονοκομματικές κυβερνήσεις μόλις σε τέσσερα κράτη-μέλη: στις σκανδιναβικές χώρες (Φινλανδία, Σουηδία, Δανία), όπου κυριαρχούν απόλυτα – με μια ιδιότυπη σοσιαλιστική ιδεολογία που έχει έντονα νεοφιλελεύθερα στοιχεία – και στη Μάλτα. Επίσης, κατέχουν το πρωθυπουργικό αξίωμα σε Πορτογαλία και Ισπανία αλλά είναι σε κυβερνητικό συνασπισμό με την Αριστερά. Ακόμα, συμμετέχουν σε πέντε κυβερνήσεις συνεργασίας (Βέλγιο, Ιταλία, Γερμανία, Λουξεμβούργο, Τσεχία), στις οποίες όμως δεν κατέχουν τον πρωθυπουργικό θώκο.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
