Οδεύοντας προς τις εκλογές, αναπτύσσεται ξανά η συζήτηση για το αν υφίσταται το «αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο» ή αν απομακρυνόμενοι από την κυβερνητική θητεία του Αλ. Τσίπρα, έχει αποδιαρθρωθεί. Η αντιπαράθεση σημαντικού τμήματος των πολιτών με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν ήταν ούτε είναι δημιούργημα μηχανισμών. Πρόκειται για συνάντηση δυνάμεων από πολύ διαφορετικές πολιτικές αφετηρίες, που αντιτάσσονται διαχρονικά στον λαϊκισμό και έδωσαν μάχες στα ίδια χαρακώματα προκειμένου η χώρα να μείνει σε ευρωπαϊκή τροχιά, να αποτραπούν τυχοδιωκτικές κινήσεις «σε άλλα λιμάνια», να αποφευχθεί η κατεδάφιση των θεσμών από ένα αναχρονιστικό κυβερνητικό συνονθύλευμα. Αλλά δεν ήταν μόνο «αντί». Κοινή ήταν η επιθυμία η χώρα να αφήσει πίσω της παθογένειες του παρελθόντος και να εναρμονίσει τα βήματά της με αυτά του σύγχρονου κόσμου. Κι όταν μιλάμε για σύγχρονο κόσμο, εννοούμε τον δυτικό κόσμο, με τον οποίο αυτοί οι πολίτες συνδέονται όχι μόνο πολιτικά, αλλά και πολιτισμικά και αξιακά. Πολλοί ψήφισαν για πρώτη φορά ΝΔ, εμπιστευόμενοι τον Κυρ. Μητσοτάκη.
Το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο ξεκίνησε από τα συριζαϊκά πεπραγμένα στις πλατείες των Αγανακτισμένων, ενδυναμώθηκε ακόμη περισσότερο λόγω των κυβερνητικών πολιτικών των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ (για να μην ξεχνιόμαστε), αλλά εξακολουθεί να συντηρείται από τον τρόπο με τον οποίο δρα σήμερα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και όχι μόνο από αναμνήσεις. Εν μέσω μιας πολύ δύσκολης διεθνούς συγκυρίας, ο Αλ. Τσίπρας δεν φαίνεται να έχει ωριμάσει κατ’ ελάχιστο και θυμίζει σε κάθε παρέμβαση τον γνωστό λαϊκίστικο εαυτό του.
Χρεώνει τις συνέπειες των παγκόσμιων κρίσεων (υγειονομικής, ενεργειακής, πληθωριστικής) εξ ολοκλήρου στην κυβέρνηση, κινείται στη λογική «όχι σε όλα» και για κάθε πρόβλημα έχει μια εύκολη λύση: θα έδινα διπλάσια χρήματα και θα έκανα περισσότερες προσλήψεις. Με τις εξωπραγματικές υποσχέσεις του φροντίζει να υπενθυμίζει την απόσταση μεταξύ λόγων και έργων που αποτελεί από τα βασικά χαρακτηριστικά του. Αντιτάσσεται στις μεταρρυθμίσεις, ενθαρρύνει ακόμα το μπάχαλο (από την ανομία στα πανεπιστήμια, μέχρι τις συγκεντρώσεις αντιεμβολιαστών στην πανδημία), αναπαράγει fake news και στον πόλεμο μεταξύ Δύσης και αυταρχικών καθεστώτων κρατάει συνεχώς αποστάσεις από τη Δύση είτε τασσόμενος γενικά και αόριστα «με τον άνθρωπο», είτε καταγγέλλοντας την κυβέρνηση για την ενίσχυση της αμυνόμενης Ουκρανίας με στρατιωτικό υλικό. Οι ανορθολογικές προσεγγίσεις, ο μανιχαϊστικός λόγος, η εχθροπάθεια, η ισοπεδωτική κριτική, στοιχεία ξένα στους κεντρώους ψηφοφόρους, παραμένουν βασικά στοιχεία της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ.
Η πραγματική πολιτική είναι πεδίο συγκρίσεων. Από τη μια λοιπόν έχεις μια κυβέρνηση κι έναν πρωθυπουργό που εν μέσω αλλεπάλληλων κρίσεων και παρά τα όποια προβλήματα, τα λάθη, τις παραλείψεις και τις αστοχίες (η υπόθεση των παρακολουθήσεων προκάλεσε δυσαρέσκεια, όχι όμως στροφή ούτε προς το ΠαΣοΚ, ούτε προς τον ΣΥΡΙΖΑ) έχουν προχωρήσει στην αναβάθμιση της χώρας σε όλους τους τομείς. Η Ελλάδα σήμερα εκπέμπει την εικόνα μιας σύγχρονης χώρας που κοιτάζει το μέλλον με αυτοπεποίθηση. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης από την πρώτη στιγμή που εξελέγη στην ηγεσία της ΝΔ ηγήθηκε αυτού του ευρέως μεταρρυθμιστικού, φιλοευρωπαϊκού μετώπου, το οποίο σε γενικές γραμμές διατηρείται. Στον χρόνο που βρίσκεται στην πρωθυπουργία η αποδοχή του ξεπερνάει κατά πολύ τα ποσοστά της ΝΔ και πολλοί έχουν πλέον θετικότερη εικόνα για εκείνον απ’ ό,τι πριν από το 2019. Οι πολιτικές του βρίσκουν ευρύτατη απήχηση στον μεταρρυθμιστικό χώρο. Η «πράσινη ανάπτυξη», η υπεράσπιση των ατομικών δικαιωμάτων, η ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, η φροντίδα για τους αδύναμους, κομβικά στοιχεία σε μια κεντρώα ακόμη και κεντροαριστερή ατζέντα αποτελούν βασικά στοιχεία των πολιτικών επιλογών του Πρωθυπουργού. Το «αντί» έχει αποκτήσει πλέον θετικά χαρακτηριστικά και έχει γίνει «υπέρ».
Παρά τις πολλές και επάλληλες κρίσεις, στον 4ο χρόνο της κυβερνητικής θητείας η διαφορά παραμένει στα ίδια επίπεδα με εκείνα των εκλογών.
Ο Αλ. Τσίπρας αντί να σκεφθεί «τι κάνει λάθος», τα βάζει με την πραγματικότητα και με εκείνους που την καταγράφουν. Παραμένει προσκολλημένος σε λογικές άλλης εποχής, σε έναν κόσμο που αλλάζει γρήγορα και δραματικά. Και είναι εκείνος που διατηρεί αμείωτα τα αντι-ΣΥΡΙΖΑ αισθήματα.
Ο κ. Δημήτρης Τσιόδρας είναι δημοσιογράφος, διευθυντής του Γραφείου Τύπου του Πρωθυπουργού.
