Στις δημοσκοπήσεις της εβδομάδας που μας πέρασε, η Νέα Δημοκρατία σημείωσε μικρή πτώση. Από την απώλεια αυτή όμως ούτε ευνοείται το ΠαΣοΚ, που σύμφωνα με τη Metron Analysis έχασε 2,8 ποσοστιαίες μονάδες σε σχέση με τη μέτρηση του Ιανουαρίου πέφτοντας στο 14,6% στην εκτίμηση ψήφου, ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ, που καταγράφει επίδοση μόλις 7,6%. Πολύ περισσότερο η Νέα Αριστερά, η οποία με το ποσοστό 2,5% που συγκεντρώνει, αν γίνονταν αύριο εκλογές δεν θα έμπαινε στη Βουλή. Αντίθετα, φαίνεται πως δημιουργείται μια στροφή του εκλογικού σώματος προς τα αντισυστημικά κόμματα που σε αυτή τη συγκυρία ενισχύονται σημαντικά από το κύμα διαμαρτυρίας για τα Τέμπη και από την πεποίθηση του μεγαλύτερου μέρους της κοινωνίας (70% και άνω) ότι υπάρχει κυβερνητική προσπάθεια συγκάλυψης. Γιατί η Κεντροαριστερά δεν καταφέρνει να καβαλήσει αυτό το κύμα δυσαρέσκειας και να αυξήσει τα ποσοστά και την ισχύ της;

Η απάντηση εξαρτάται από το ποιον θα ρωτήσεις. Στον ΣΥΡΙΖΑ αρκετοί θεωρούν ότι ο κατακερματισμός του χώρου δεν βοηθά. Ο Σωκράτης Φάμελλος από την ώρα που ανέλαβε την προεδρία του κόμματος απηύθυνε προσκλήσεις συνεργασίας στο ΠαΣοΚ κυρίως, αλλά και στη Νέα Αριστερά. Το τελευταίο διάστημα έχει σταματήσει τις εκκλήσεις, στρεφόμενος προς τις υπαρξιακές ανάγκες του δικού του κόμματος. «Τι άλλο να έκανε;» αναρωτιέται ένας από τους τακτικούς συνεργάτες του. «Εμφανιζόμασταν σαν να παρακαλούμε το ΠαΣοΚ και εκείνο να μην ανταποκρίνεται. Δείτε πώς απάντησε στις προσκλήσεις μας, με τη μεταγραφή της Ράνιας Θρασκιά» σχολιάζει. Στη Χαριλάου Τρικούπη, από την άλλη μεριά, οι περισσότεροι θεωρούν «τοξικό» τον ΣΥΡΙΖΑ, ότι αν επιχειρήσουν να συμπορευτούν θα βουλιάξουν αυτόχρημα. «Συνεργασία γενικώς δεν υφίσταται» παρατηρεί κεντρικό στέλεχος του ΠαΣοΚ. «Στη Βουλή, βεβαίως, θα συμφωνήσουμε σε κάποια θέματα, όπως είναι για παράδειγμα η κατάθεση πρότασης δυσπιστίας. Αλλά είμαστε δύο διαφορετικά κόμματα, με διαφορετική αρχιτεκτονική στο πρόγραμμα και στις θέσεις μας».

Το ΠαΣοΚ δεν αλλάζει τον σχεδιασμό του

Αν περίμενε κανείς ότι η δημοσκοπική καχεξία θα έφερνε πιο κοντά το ΠαΣοΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ, αυτή τη στιγμή μοιάζει να βρίσκονται πιο μακριά από ποτέ. Ο Νίκος Ανδρουλάκης, άλλωστε, ξεκαθαρίζει σε κάθε ευκαιρία ότι δεν κινείται με γνώμονα τις δημοσκοπήσεις και ότι δεν θα αλλάξει τον αντιπολιτευτικό σχεδιασμό του. Ακόμα και η σφοδρή επίθεση που δέχεται από την κυβέρνηση το ΠαΣοΚ και προσωπικά ο Ν. Ανδρουλάκης δεν μεταβάλλει ουσιαστικά την κατάσταση, παρότι η Χαρ. Τρικούπη καταγγέλλει την κυβέρνηση για «στρατηγικό τσουβάλιασμα» των δικών της απόψεων με όσα λένε άλλες ακραίες φωνές.

Η Κεντροαριστερά αδυνατεί να βρει κοινό βηματισμό προκειμένου να σχηματίσει έναν πόλο που θα απειλήσει την κυβέρνηση. Το ΠαΣοΚ επιδιώκει να εκφράσει εκείνο την εναλλακτική πρόταση εξουσίας και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι χαμένος στα αδιέξοδά του.

Δηλωτικό στοιχείο του «χαλασμένου τηλεφώνου» που υπάρχει ανάμεσα στη Χαρ. Τρικούπη και την Κουμουνδούρου αποτελεί το γεγονός πως τα δύο κόμματα δεν συμφώνησαν σε δύο κορυφαία θεσμικά ζητήματα. Το πρώτο αφορούσε μια ενδεχομένη κοινή υποψηφιότητα για την Προεδρία της Δημοκρατίας και το δεύτερο ήταν ο χρόνος για την κατάθεση της πρότασης δυσπιστίας. Η μεν Κουμουνδούρου επιθυμούσε να γίνει αμέσως μετά τα μαζικά συλλαλητήρια για τα Τέμπη, η δε Χαριλάου Τρικούπη, όπως και το Κίνημα Δημοκρατίας, δήλωσαν ότι θα περιμένουν τα δύο πορίσματα, του ΕΜΠ και του Εθνικού Οργανισμού Διερεύνησης Αεροπορικών και Σιδηροδρομικών Ατυχημάτων και Ασφάλειας Μεταφορών.

Μετασχηματισμοί και μετακινήσεις

Τα δύο αυτά κόμματα της Κεντροαριστεράς βρίσκονται σε μια διαρκή τριβή από τα χρόνια της οικονομικής κρίσης. Ωστόσο, οι δύο αυτοί πόλοι δεν μένουν στάσιμοι, μετασχηματίζονται όπως μετασχηματίζεται το εκλογικό σώμα. Ο τυφώνας των μνημονίων κατακερμάτισε το ΠαΣοΚ, αλλά και η επιστροφή στην κανονικότητα διέλυσε τον ΣΥΡΙΖΑ. Ολο αυτό το διάστημα τις μετακινήσεις των ψηφοφόρων από το ένα κόμμα προς το άλλο διαδέχονται και μετακινήσεις στελεχών και βουλευτών, όχι πάντα αναίμακτα.

Στην παρούσα συγκυρία το ΠαΣοΚ προηγείται στις δημοσκοπήσεις και ανέλαβε τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ φυλλορροούσε κοινοβουλευτικά, θέση που η Κουμουνδούρου ποτέ δεν του αναγνώρισε μιλώντας για αλλοίωση της λαϊκής ψήφου. Για αυτό ανέβασε τους τόνους για τη μεταγραφή της Θρασκιά και αναμένεται να κάνει το ίδιο για τον Πέτρο Παππά, ο οποίος θεωρείται ότι είναι θέμα χρόνου να πραγματοποιήσει την ίδια διαδρομή. Στο ΠαΣοΚ τονίζουν πως θα συνεχίσουν την αυτόνομη πορεία του κόμματος και θα συνεχίσουν την αμφίπλευρη διεύρυνση. Παράλληλα, επισημαίνουν πως είναι καλοδεχούμενοι όσοι αποδέχονται τις θέσεις και το πρόγραμμα του κόμματος, κλείνοντας με αυτό τον τρόπο το μάτι σε εκείνους που θα συμφωνήσουν στην υπό διαμόρφωση πολιτική πλατφόρμα που ετοιμάζει η Χαριλάου Τρικούπη και μπορούν να προσθέσουν με την παρουσία τους στα ψηφοδέλτια επιπλέον εκλογική δύναμη και επιρροή.

Στον χώρο ανάμεσα στο ΠαΣοΚ και στον ΣΥΡΙΖΑ κινούνται και ορισμένα στελέχη και των δύο πλευρών που σταθερά προωθούν τη συνεργασία. Πριν από περίπου έναν χρόνο σε εκδήλωση στο θέατρο Αλφα με τίτλο «Ποιος θα νικήσει τον Μητσοτάκη» οι Διονύσης Τεμπονέρας, Μανώλης Χριστοδουλάκης και Εφη Αχτσιόγλου επιχείρησαν να διερευνήσουν αν υπάρχει κοινός τόπος συνεργασίας. Και αφενός δεν τα κατάφεραν, αφετέρου υπέστησαν την αντίδραση του ΠαΣοΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, με επικεφαλής τότε τον Στέφανο Κασελλάκη, ο οποίος έκανε «έφοδο» στην εκδήλωση για να την ακυρώσει.

«Θα τον προσπεράσουν ζωή και εξελίξεις»

Λίγο αργότερα με νωπά τα μηνύματα των ευρωεκλογών ο αποστασιοποιημένος Αλέξης Τσίπρας έθεσε ανάλογο ζήτημα. Μίλησε για την ανάγκη επικράτησης μιας φρέσκιας δημοκρατικής ισορροπίας μέσα στην οποία όμορες δυνάμεις δεν θα αλληλοεξουδετερώνονται από «ανώφελους και άγονους εμφυλίους» και πρόσθεσε ότι όποιος αγνοήσει το αίτημα της κοινωνίας «αργά ή γρήγορα θα δει να τον προσπερνούν η ζωή και οι εξελίξεις». Και εκείνος δέχθηκε φίλια και εχθρικά πυρά.

Οι προσπάθειες, όμως, δεν σταματούν. Την προηγούμενη Κυριακή η Ανανεωτική Αριστερά πραγματοποίησε, ως συνιστώσα του ΠαΣοΚ, μια εκδήλωση με θέμα «2027: Η επόμενη ημέρα για την προοδευτική αλλαγή». Το συμπέρασμα της συζήτησης ήταν πως μόνο με άξονα το ΠαΣοΚ θα δημιουργηθεί μία ισχυρή Κεντροαριστερά. Παρόντες στην εκδήλωση από το ΠαΣοΚ ήταν οι Χάρης Δούκας, Κώστας Σκανδαλίδης, Χρήστος Πρωτόπαπας, Φίλιππος Σαχινίδης και Γιώργος Τσούμας. Από τον ΣΥΡΙΖΑ οι Κώστας Ζαχαριάδης, Τρύφων Αλεξιάδης, Συμεών Κεδίκογλου και Γιώργος Βασιλειάδης. Από τη Νέα Αριστερά ο Νίκος Μπίστης και η Σία Αναγνωστοπούλου. Η εκδήλωση πέρασε απαρατήρητη, ίσως γιατί έχει αρχίσει να λειτουργεί ο μιθριδατισμός, ίσως γιατί η συγκυρία έχει μεγαλύτερα διακυβεύματα για να ασχοληθούν τα κόμματα του χώρου.