Εάν θεωρηθεί ότι τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη (UAVs ή drones) μεταβάλλουν τη φύση του σύγχρονου πολέμου, τότε η σύμπραξη της Ελληνικής Αεροπορικής Βιομηχανίας (ΕΑΒ) με τρία ελληνικά πανεπιστήμια (Αριστοτέλειο, Δημοκρίτειο, Θεσσαλίας) για την κατασκευή του πρώτου εξ ολοκλήρου ελληνικού drone φαίνεται ότι είναι μια πολύ θετική εξέλιξη. Ο «Αρχύτας», το πρόγραμμα παραγωγής του μη επανδρωμένου αεροσκάφους, μαρτυρά ότι η Αθήνα διαθέτει πλέον τη βούληση – έστω και καθυστερημένα – να δημιουργήσει και να χρησιμοποιήσει ένα δικό της προϊόν, το οποίο θα ενισχύσει την άμυνα και την ασφάλεια της χώρας. Ακόμα, θα συνδράμει σε θέματα Πολιτικής Προστασίας αλλά και σε εμπορικές χρήσεις.
Η σημασία χρήσης drones σε ένοπλες συγκρούσεις έγινε διεθνώς αντιληπτή στον πρόσφατο πόλεμο Αζερμπαϊτζάν – Αρμενίας στο Ναγκόρνο Καραμπάχ. Τα οπλισμένα τουρκικά drones, τα γνωστά πλέον Bayraktar TB2, τα οποία εδώ και χρόνια η Αγκυρα παράγει, χρησιμοποιεί και εξάγει, αποτέλεσαν τον βασικό λόγο επικράτησης του Μπακού. Νωρίτερα, τα τουρκικά drones είχαν χρησιμοποιηθεί στα πολεμικά πεδία της Συρίας και της Λιβύης. Η Αθήνα, ίσως και θορυβημένη από αυτές τις εξελίξεις, αποφάσισε να αρχίσει τη διαδικασία παραγωγής του δικού της μη επανδρωμένου αεροσκάφους. Επ’ αυτού προκύπτουν διάφορα ερωτήματα, όπως πότε θα είναι έτοιμο, τι θα περιλαμβάνει και ποιο θα είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα του ελληνικού drone.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
