Οι λέξεις είναι πανίσχυρα εργαλεία. Στον δημόσιο βίο μπορούν να ανυψώσουν αλλά και να υπονομεύσουν τον αδέξιο χειριστή τους. Ο Αλέξης Τσίπρας συνήθιζε να τις χρησιμοποιεί για να πετροβολήσει τους αντιπάλους του, αλλά την Πέμπτη στη Βουλή οι λέξεις τον εξέθεσαν. Οχι επειδή δεν μπόρεσε να τις χρησιμοποιήσει αλλά γιατί δεν κατάφερε να τις φορτίσει με τα νοήματα που θα ήθελε. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης χρησιμοποίησε τις δικές του λέξεις για να δείξει τη σοβαρότητα και τη μεθοδικότητα της κυβέρνησης σε αυτή την πρωτοφανή κρίση. Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αντί να προβάλει την υπεύθυνη στάση του κόμματός του, επέλεξε να σκιαγραφήσει το προφίλ του Πρωθυπουργού ως ενός πολιτικού «με ύφος πατερναλιστικό και αλαζονικό, σχεδόν αυτοκρατορικό», που χρησιμοποιεί την κρίση σαν ευκαιρία για να εγκαταστήσει «ένα αντιδημοκρατικό, ανεξέλεγκτο και επικίνδυνα ολοκληρωτικό σύστημα εξουσίας». «Αυτή» τόνισε «είναι η ελληνική εκδοχή του ορμπανισμού».
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
