«Εμείς κερδίζουμε από αυτόν τον κόσμο;». Αυτό το ερώτημα πλανάται πάνω από την Κουμουνδούρου μετά τις προ ημερών πολύ μεγάλες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας σε όλη την Ελλάδα για την τραγωδία των Τεμπών.
Η μεγάλη αγωνία στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία είναι κατά πόσο το κόμμα θα μπορέσει να εκμεταλλευτεί τις σημαντικές απώλειες του κυβερνώντος κόμματος, να αντιστρέψει το κλίμα υπέρ του και κυρίως να κερδίσει και τους νέους ανθρώπους. «Υπήρχε συγκλονιστική συμμετοχή νέων ανθρώπων, που στέκονται αρνητικά όμως έναντι του πολιτικού συστήματος ευρύτερα» έλεγε στο «Βήμα» κεντρικός παράγοντας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και η συζήτηση τόσο μαζί του όσο και με άλλα κεντρικά στελέχη είναι κατά πόσο μπορεί να είναι θελκτική η αξιωματική αντιπολίτευση σε αυτό το κοινό.
Μεταξύ δρόμου και Κοινοβουλίου
O ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κινητοποίησε στελέχη, μέλη και ψηφοφόρους τις προηγούμενες ημέρες και προσπάθησε επί της ουσίας να… πατήσει και πάλι σταθερά στα πόδια του στο κινηματικό πεδίο. Εύκολο; Καθόλου, καθώς η περίοδος της διακυβέρνησης, και ειδικά μετά το δημοψήφισμα του 2015, άλλαξε πολλά ως προς το πώς βλέπουν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ πολλοί νέοι άνθρωποι κυρίως. Το γεγονός ότι δεν υπήρξαν ακρότητες, εξαλλοσύνη και κριτική επί δικαίους και αδίκους από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν σημαίνει ότι έμειναν στη γωνιά, αν και το αρχικό κάλεσμα ήταν για συγκεντρώσεις σιωπηλής διαμαρτυρίας, καθώς ήταν τα πρώτα εικοσιτετράωρα από την τραγωδία των Τεμπών.
Η συνέχεια όμως ήταν μια εμφανής προσπάθεια να κερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και πάλι ζωτικό χώρο στα κινήματα, να θυμηθεί επί της ουσίας τον ριζοσπαστικό χαρακτήρα του κόμματος, κρεμώντας το αστικό σακάκι που φορούν πολλά στελέχη του τα τελευταία χρόνια. Κυρίως να αποτινάξει από πάνω του την «πολιτική ρετσινιά», του ρεφορμιστικού κόμματος, να διαγκωνιστεί και να κερδίσει μερίδιο νέων ψηφοφόρων που ίσως βλέπουν θετικά το ΚΚΕ, το ΜέΡΑ25, την ΑΝΤΑΡΣΥΑ, το κόμμα της Ζωής Κωνσταντοπούλου και άλλες αριστερές εξωκοινοβουλευτικές δυνάμεις.
Δύσκολη εξίσωση για να λυθεί από τον Αλέξη Τσίπρα που προσπαθεί να ισορροπήσει το κόμμα μεταξύ δρόμου και Κοινοβουλίου, παίζοντας το τελευταίο διάστημα πάρα πολύ με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης (social media), για τα οποία εργάζεται μια μεγάλη ομάδα στην Κουμουνδούρου και με εμφανή προσπάθεια να φλερτάρει πολιτικά με τους νέους και τελικό στόχο να κερδίσει τη στήριξή τους, αν και είναι δύσκολο, όπως προκύπτει.
Ομως τα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα με επίκεντρο τις κινητοποιήσεις νέων ανθρώπων -π.χ. ο Νίκος Φίλης και ο Νίκος Βούτσης έγκαιρα και πολλούς μήνες πριν μιλούσαν για την ανάγκη να έχει γέφυρες και να μην αποκοπεί το κόμμα από τη νεολαία – δεν είναι σίγουρο ότι θα ενισχύσουν σημαντικά τον αριθμό των νέων ψηφοφόρων που θα φλερτάρουν πολιτικά με τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ. Υπάρχει μια αντισυστημική στάση που δεν κατευθύνεται προς τα κόμματα του Κοινοβουλίου, λένε οι γνωρίζοντες και αυτό προσπαθούν να αποκωδικοποιήσουν στο προεδρικό επιτελείο.
Η έρευνα που πήρε ο Αλ. Τσίπρας
Πριν λίγο καιρό ο Αλ. Τσίπρας πήρε στα χέρια του μια σημαντική έρευνα που έγινε πριν το δυστύχημα των Τεμπών, για τη νεολαία, τις συνήθειές της, τις αντιλήψεις και την πολιτική της συμπεριφορά, που σχεδίασε και ανέλυσε η Δανάη Κολτσίδα, πολιτική επιστήμονας και διευθύντρια του Ινστιτούτου Νίκος Πουλαντζάς, με τη συνεργασία του Αγγελου Σεριάτου, επικεφαλής πολιτικών ερευνών της Prorata. Μερικά βασικά συμπεράσματα της έρευνας: α) ζητήματα εργασιακά και μισθολογικά ιεραρχούνται ψηλά, β) η πολιτικοποίηση των νέων παραμένει υψηλή στο πλαίσιο μιας νέας νοηματοδότησης εν γένει της πολιτικής, γ) τα σημάδια κρίσης της παραδοσιακής πολιτικοποίησης (λ.χ. χαμηλή εμπιστοσύνη προς τους θεσμούς) δεν φτάνουν ούτε μεταξύ των νέων στο σημείο της πλήρους απόρριψης.
Είναι χαρακτηριστικό λ.χ. το υψηλό επίπεδο ενδιαφέροντος για την πολιτική, αλλά και το γεγονός ότι φαίνεται οι νέοι και οι νέες να παίρνουν στα σοβαρά θέματα όπως η πολιτική ενημέρωση και δ) από το σύνολο των απαντήσεων προκύπτει η εικόνα μιας γενιάς με συνολικά αυξημένη ενσυναίσθηση, υλιστικές και μεταϋλιστικές ανησυχίες και γενικά αριστερόστροφης σε πολιτικό επίπεδο.
«Ωστόσο, έχει αξία να επισημανθούν και οι ηλικιακές αλλά και οι έμφυλες διαφοροποιήσεις, καθώς σε συνθήκες έντασης της πόλωσης είναι ενδεχόμενο να εμφανιστούν αποκλίσεις και χάσματα εντός της ίδιας γενιάς, ως αποτέλεσμα της πύκνωσης του πολιτικού χρόνου κατά την τελευταία δεκαπενταετία» αναφέρουν και συμπληρώνουν: «Το πρόσφατο, τέλος, σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, που από μια τραγική συγκυρία είχε ως θύματα κυρίως νέους ανθρώπους, έρχεται να προστεθεί πάνω στο υπόστρωμα που καταγράφει η έρευνα αυτή, όπως και άλλες ανάλογες. Προς το παρόν έχει πυροδοτήσει συγκινητικές πρωτοβουλίες από μαθητές/τριες και άλλους νέους και νέες. Ωστόσο, είναι επιστημονικά πρώιμο, αλλά και ηθικά και συναισθηματικά ιδιαίτερα δύσκολο και λάθος να διατυπώσει κανείς εικασίες για το πώς θα επηρεάσει τη συνείδηση της νέας γενιάς. Δεν θα το επιχειρήσουμε».
Διαβάστε επίσης και την γνώμη της Όλγας Γεροβασίλη: Από την οργή στη θετική αντίδραση
