Υπάρχουν καταστάσεις που επειδή δεν είναι κατά κυριολεξία πρωτόγνωρες νομίζουμε πως μπορούμε να τις κατανοήσουμε. Πρόκειται βέβαια για μεγάλη πλάνη. Πώς να εννοήσεις, για παράδειγμα, πώς είναι να μη βλέπεις την παραμικρή ομοιότητα με τα υπόλοιπα πρόσωπα της οικογένειας; Πώς να συναισθανθείς πώς είναι να έχεις πλήρη άγνοια για το ιατρικό ιστορικό των προγόνων σου; Μπορείς να φανταστείς τα οικογενειακά άλμπουμ χωρίς μισή φωτογραφία και τις κορνίζες πάνω στα ράφια κενές από πορτρέτα;
«Οσα για εσάς όλους είναι δεδομένα, για εμάς είναι κομμάτια του παζλ που λείπουν» μου λέει η κυρία Μαίρη Καρδαρά. Είναι ένα από τα χιλιάδες ελληνόπουλα που δόθηκαν για υιοθεσία στις Ηνωμένες Πολιτείες τα δύσκολα και σκοτεινά χρόνια του ’50 και του ’60.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tovima.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
