Τα ανοιχτά μέτωπατης επόμενης μέρας

Ολοκληρώνεται σε λίγες μέρες η μακρύτερη σε χρονική διάρκεια προεκλογική εκστρατεία που έχουμε βιώσει σε προεδρικές εκλογές στην Κύπρο. Σημάδι μιας σημαντικής αλλαγής που συντελείται στον τρόπο λειτουργίας του πολιτικού και κομματικού συστήματος: τα πολιτικά κόμματα βρίσκονται πλέον σε μια διαρκή εκλογική κινητοποίηση. Αυτή η συνθήκη, σε συνδυασμό με την ιδιότητα του κράτους-μέλους της ΕΕ και των περιορισμών που αυτό ενέχει, μετατρέπει τα κόμματα σε εκλογικούς μηχανισμούς βραχυπρόθεσμου και ψηφοθηρικού ορίζοντα, εις βάρος μακρόπνοων πολιτικών σχεδιασμών. Τα παραπάνω καθορίζουν εν πολλοίς και τα διακυβεύματα των εκλογών, τα οποία αφορούν περισσότερο στο μέλλον των πολιτικών κομμάτων και προσώπων και το ύφος της διακυβέρνησης, παρά το ουσιαστικό και προγραμματικό περιεχόμενο. Το ζήτημα της αλλαγής.

Σε ουσιαστικό, προγραμματικό επίπεδο, δεν κατατέθηκαν προτάσεις για ριζικές ή ριζοσπαστικές αλλαγές. Ο ευρωπαϊκός/διεθνής προσανατολισμός της χώρας δεν αμφισβητείται, ούτε ο υφιστάμενος κοινωνικός σχηματισμός, ούτε η εν γένει λειτουργία του πολιτικού συστήματος, παρά μόνο σε δευτερεύουσες διαστάσεις που σίγουρα έχουν τη σημασία τους (π.χ. διαφθορά, εκπαίδευση, ΑΤΑ).  Το ζήτημα των συνεργασιών στον δεύτερο γύρο. Συνεργασία των δύο μεγάλων κομμάτων στον β’ γύρο είναι πολύ απομακρυσμένο σενάριο, έως αδύνατο. Εκλογικά αυτοκτονικό και πολιτικά αυτοακυρωτικό, ειδικά στην περίπτωση του ΑΚΕΛ. Και στον ΔΗΣΥ, όμως, πιθανότατα θα έχει διαλυτικές συνέπειες. Το μέλλον των παραδοσιακών πολιτικών κομμάτων και αρχηγών. Από τους τρεις βασικούς υποψήφιους στη χειρότερη θέση είναι ο Α. Νεοφύτου ως ο μοναδικός κομματικός υποψήφιος, ο οποίος ήδη αντιμετωπίζει αμφισβήτηση που πιθανότατα θα ενταθεί και ίσως πυροδοτήσει σοβαρούς ενδοκομματικούς τριγμούς αν δεν περάσει στον δεύτερο γύρο. Αλλά και ο ΓΓ του ΑΚΕΛ, Σ. Στεφάνου, θα έχει σημαντικά ζητήματα να αντιμετωπίσει με μια τρίτη στη σειρά αποτυχία σε προεδρικές εκλογές και με συρρικνωμένο κόμμα. Το ίδιο ισχύει και για τους ηγέτες των ΔΗΚΟ (Ν. Παπαδόπουλος) και ΕΔΕΚ (Μ. Σιζόπουλος), αφού θα παραμείνουν για πέραν των 10 ετών εκτός εκτελεστικής εξουσίας.